Είναι ο πόνος σύμφυτος με την ύπαρξη; Έχουμε γεννηθεί για να πονάμε; Πώς υπομένουμε τις αντιξοότητες και τις πίκρες της ζωής; Τι αντίδοτο υπάρχει στη δυστυχία; Είναι η αυτοκτονία λύση; Ποιος είναι ο απόηχος μιας αυτοκτονίας; Τι ίχνος αφήνει ο εθελούσιος θάνατος αλλά και το πέρασμα από τη ζωή; Αυτά είναι μερικά μόνο από τα ερωτήματα που αρθρώνουν τα τρία διηγήματα δύο νεοελλήνων πεζογράφων της γενιάς του 1880 που συνθέτουν την παράσταση· «Ο μαύρος γάτος» (1916) του Ιωάννη Κονδυλάκη, η «Aρκούδα» (1893) και ο «Aυτόχειρ» (1895) του Mιχαήλ Μητσάκη. Αν στα δύο πρώτα η ζωή είναι μια κατάσταση οξέως πόνου, όπου άνθρωποι και ζώα κινούνται στο όριο της σωματικής και ψυχικής αντοχής, στο τελευταίο η ζωή κυλά αδιατάραχτη ύστερα από ένα ακόμη «απονενοημένο διάβημα», χωρίς να δίνονται κανενός είδους εξηγήσεις. Σε μια εποχή που ο πόνος είναι διάχυτος, η απελπισία χτυπά την πόρτα και του μέχρι πρότινος σίγουρου για τον εαυτό του, και η αυτοκτονία εξαπλώνεται σαν επιδημία, καταφεύγουμε στην παλαιότερη ελληνική λογοτεχνία ως ένα μέσο για να ξορκίσουμε τους φόβους μας – και να γιατρευτούμε.
Βασισμένο στα διηγήματα «Ο μαύρος γάτος» (1916) του Ιωάννη Κονδυλάκη, «Aρκούδα» (1893) και «Aυτόχειρ» (1895) του Mιχαήλ Μητσάκη).
Σκηνοθεσία: Μυρτώ Πανάγου
Σκηνικά – Κοστούμια: Δανάη Ελευσινιώτη
Σχεδιασμός Φωτισμών: Ζωή Μολυβδά – Φαμέλη
Κίνηση: Στάθης Παπαναγιώτου
Video – Ήχος: Φωτεινή Τσάμη
Βοηθός σκηνοθέτη: Στάθης Παπαναγιώτου
Βοηθός Σκηνογράφου – Ενδυματολόγου: Χριστίνα Λαρδίκου
Γενική Σύμβουλος: Παναγιώτα Κωνσταντινάκου
Φωτογράφος: Jason Guelle
Παίζουν
Ηλίας Βογιατζηδάκης, Στεφανία Καλομοίρη, Μυρτώ Πανάγου
Πληροφορίες
75′
Σκηνή Νίκος Κούρκουλος, Εθνικό Θέατρο, Αγίου Κωνσταντίνου 22-24. Τηλ. 210 5288172
2015-05-07 – 2015-05-10
5 Ευρώ
Μονάδα Μέτρησης Πόνου