Μια «όπερα χωρίς μουσική», εμπνευσμένη από τη νουβέλα του Camillo Boito Senso και το φιλμ «Senso» του Luchino Visconti.
Ο παθιασμένος έρωτας της κόμισσας Λίβια Σερπιέρι για τον υπαξιωματικό του αυστριακού στρατού Φραντς Μάλερ. Η κόμισσα ερωτεύεται παράφορα τον Φραντς, ο οποίος όμως την εγκαταλείπει. Εκείνη, τυφλωμένη από την εγκατάλειψη, τον προδίδει, καταγγέλοντας τον για λιποτάκτη. Ο Φραντς συλλαμβάνεται και οδηγείται στο εκτελεστικό απόσπασμα. Η προδοσία παραμένει αθάνατη, όπως και η ηρωίδα μας. Αθάνατη, ανεπίδοτη, αγλαϊσμένη. Απομεινάρι της ιστορίας η κόμισσα Λίβια Σερπιέρι, έχοντας βιώσει τον 19ο και του 20ό αιώνα, φθάνει ως τον 21ο ψυχικά εξουθενωμένη.
Η ταυτότητα, το σώμα, ο λόγος, η θνητότητα, η περατότητα, η εξάλειψη.
Το έργο έχει μεταφραστεί στα γαλλικά.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό. Πολιτική απορρήτουΕντάξει