Ο Φαέθων, μονόπρακτο έργο, λειτουργεί σαν παραβολική μυθοπλασία, επαναφέροντας στο σήμερα την αρχετυπική αντιπαλότητα του γιου με τον εξουσιαστή πατέρα-Ήλιο.
Η ενδοοικογενειακή νοσηρότητα, τρομοκρατία και βία, η σήψη του κοινωνικού πυρήνα της οικογένειας
Αρχαία Ελλάδα και σύγχρονη Αγγλία σμίγουν στη δραματική πρόταση του Δημητριάδη.
Μια ανατομία της αρχετυπικής οικογενειακής, κοινωνικής, πολιτικής, θεϊκής, κοσμικής θηριωδίας, η μοναδική διέξοδος λύτρωσης από την οποία είναι η εξέγερση, η ανυπακοή, ο πραγματικός ή/και συμβολικός φόνος του κάθε Πατρός, της κάθε εξουσιαστικής επιταγής και ευνουχιστικής βίας.
Η δράση εκτυλίσσεται σ’ ένα σύγχρονο μεσοαστικό λίβινγκ ρουμ στο Βόρειο Λονδίνο. Μια σύγχρονη οικογένεια, περιχαρακωμένη στα αποπνικτικά όριά της: Χάμνετ Λομ,Τζουλι, Μπεθ, Ανν, Λέλο, πατέρας, μητέρα, τα δύο κορίτσια και ο γιος, με αρκετά άλλα πρόσωπα του ευρύτερου φιλικού και οικογενειακού περιβάλλοντος να
ανακαλούνται αφηγηματικά.
Ο Λέλο τελικά διαφεύγει από τον οικογενειακό κλοιό, αφού πρώτα δολοφονήσει τον πατέρα.
Πρωτοδημοσιεύθηκε στα γαλλικά το 2009, και παρουσιάστηκε το 2013 σε αναλόγιο στο Παρίσι.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό. Πολιτική απορρήτουΕντάξει