| Παραστάσεις |
|---|
Γλυκερία Μπασδέκη, Οι 7 θάνατοι της Αντώνας
Γλυκερία Μπασδέκη, Οι 7 θάνατοι της Αντώνας. Σκηνοθεσία: Γιάννης Σκουρλέτης – Bijoux de Kant. Στέγη Ιδρύματος Ωνάση Κριτική του Δημήτρη Τσατσούλη Η Αντώνα, ως δραματικό πρόσωπο, θα πρωτοεμφανιστεί στη σκηνή με την παράσταση των Bijoux de Kant Αμάραντα (2017), ερμηνευμένη από τη Μπέττυ Βακαλίδου. ... |
Ένα μουσικό οικολογικό «παραμύθι» ‒ φόρος τιμής στους Mapuche
Λούις Σεπούλβεδα, Ιστορία ενός σκύλου που τον έλεγαν πιστό. Σκηνοθεσία: Κώστας Γάκης. Θέατρο Άλφα‒Ληναίος • Φωτίου. Κριτική Θεάτρου του Δημήτρη Τσατσούλη Ο ταλαντούχος Κώστας Γάκης επανέρχεται με αυτό που ξέρει πολύ καλά να κάνει: να παρουσιάζει μια δραματοποιημένη αφήγηση με τη βοήθεια της μουσικής που γράφει ο ίδιος. ... |
Η παγίδα του ρεαλισμού - Jorge Cooner: Guilty Choices, Θέατρο Vault
Κριτική Θεάτρου του Δημήτρη Τσατσούλη* Βγαλμένο, λες, από την πρόσφατη ελληνική (και όχι μόνο) πραγματικότητα μοιάζει το έργο του Jorge Cooner, συγγραφέα τον οποίο αγνοώ, και το όνομα του οποίου, σε μια σύντομη περιήγησή μου στο διαδίκτυο, δεν συνάντησα πουθενά, αδυνατώντας έτσι να δώσω την όποια χρήσιμη πληροφορία. ... |
Στη ρευστότητα της ακινησίας /Χρήστος Παπαδόπουλος, Larcen C. Στέγη Ιδρύματος Ωνάση
Κριτική χορού του Δημήτρη Τσατσούλη* Ο Χρήστος Παπαδόπουλος παρουσιάζει την τέταρτη δουλειά του κινούμενος στο οικείο κινησιακό του ύφος, αλλά εκπλήσσοντας ακόμη μια φορά με την ευρηματικότητά του. Ο Χρ. ... |
Αναμοχλεύοντας το τραύμα της Μικρασιατικής Καταστροφής «Θα γίνει Ανταλλαγή;».
Αναμοχλεύοντας το τραύμα της Μικρασιατικής Καταστροφής «Θα γίνει Ανταλλαγή;». Έρευνα-Πρωτότυπο κείμενο-Σκηνοθεσία: Ρούλα Πατεράκη. ... |
Scarbo του Γιάννη Μανταφούνη.
Ποιητικές διασχίσεις ανάμεσα στην τέχνη και το πραγματικό Τελευταία παράσταση του φεστιβάλ χορού Καλαμάτας, το Scarbo του Γιάννη Μανταφούνη. Ένα βαθιά προσωπικό και εύθραυστο σόλο της Manon Parent που αξιοποίησε το συναίσθημα, ή μάλλον μια παλέτα συναισθημάτων, χωρίς να γίνεται ποτέ «μελό». ... |
Το ανεκπλήρωτο ως ντοκουμέντο
«Μετά το τέλος του κόσμου· ένα αρχείο ματαιωμένων σχεδίων» Σκηνοθεσία: Παντελής Φλατσούσης Για να αξιολογήσει κάποιος πληρέστερα το τελευταίο θεατρικό εγχείρημα του Παντελή Φλατσούση, δεν αρκεί μόνο να παρακολουθήσει την παράσταση «Μετά το τέλος του κόσμου· ένα αρχείο ματαιωμένων σχεδίων». ... |
Post-scriptum* / Kιβώτιο μνήμης
Aντίστροφα κυλά του χρόνου η κλεψύδρα. Οι σύζυγοι, οι φίλοι, οι εραστές, οι προδομένοι. Η Έμμα, ο Τζέρι, ο Ρόμπερτ H ιστορία τους. Από το τώρα στο τότε. Από τον ενεστώτα στον παρατατικό. Σε αυτόν τον χώρο μνήμης, όπου όλα διαστέλονται μέσα από το πρίσμα των χρόνων Κι όλα συστέλλονται μέσα στην χοάνη του μυαλού. ... |
Post-scriptum* / I’m nobody! Who are you?**
I’m nobody! Who are you? Are you nobody, too? Then there’s a pair of us — don’t tell! They’d banish us, you know. How dreary to be somebody! Emily Dickinson Κόκκινο. Αίμα. Παντού. Κόκκινο. Αίμα. Στον καναπέ. Στο πάτωμα. Στις δαιδαλώδεις κρύπτες της ύπαρξης. Εντόσθια, σπλάχνα, μέλη ωμά Αποκομμένα με βία. Γλιστρούν, κρέμονται, μπερδεύονται γεμίζουν δυναμικά το χώρο. Ανοιχτές οι φλέβες του επέκεινα. ... |
Επισκευαστές ζωής / Post-scriptum*
Επισκευαστές ζωής Λευκό. Μέσα στο λευκό...λευκό. Η οικογένεια. Οικογενειακό δείπνο. Ευτυχία (;). Πλασματική. Επί της ουσίας, Πίσω από τις μάσκες, Τέσσερα πρόσωπα σχοινοβατούν. Εύθραυστη ηρεμία. Ευαίσθητη ισορροπία. «Φθινόπωρο Χειμώνας». Οι μόνες εποχές που ευδοκιμούν στο σαλόνι τους. Πριν από την μπόρα. Ρωγμές στη βιτρίνα της «υγιούς οικογένειας». ... |
Ένα άλλο μυστήριο. Χορογραφικός περίπατος στην Ελευσίνα
Εκεί που σμίγανε τα χέρια τους οι Μύστες ευλαβικά πριν μπουν στο θυσιαστήριο Τώρα πετάνε αποτσίγαρα οι τουρίστες και το καινούργιο παν να δουν διυλιστήριο. ... |
Post-scriptum* / Άνθρωποι
Άνθρωποι You don't know what love is 'Til you've learned the meaning of the blues Until you've loved a love you've had to lose...** Κάπως έτσι... Ή ένας άντρας σε ένα μπαρ κερνάει έναν άγνωστο... Πρώην οδηγός φορτηγού που η πρώην γυναίκα του έμεινε παράλυτη... Ωραία μελαγχολική μουσική... Μια νεαρή φροντίστρια προσλαμβάνεται από έναν υπερόπτη νεαρό με εγκεφαλική παράλυση. ... |
Σ π α ν ό ς: συνδέοντας το χθες με το αύριο
Ακολουθία του ανοσίου τραγογένη σπανού. Αυτό το ιδιόμορφο κείμενο του Βυζαντίου, μια τολμηρή σάτιρα σε μορφή εκκλησιαστικής ακολουθίας γραμμένη από άγνωστο δημιουργό, ήταν το έναυσμα και το κύριο υλικό για μια μοναδική παράσταση κυριολεκτικά και μεταφορικά από την ομάδα «Οθόνιον», μια ομάδα που συνδυάζει την τέχνη και την επιστήμη, την έρευνα με τη σκηνική επιτέλεση. ... |
Η ανάγνωση είναι βρώμικη, μπάσταρδη, υβριδική διαδικασία
Το σχετικά πρόσφατο βιβλίο του Δημήτρη Τσατσούλη « Μεσαιωνική Φάρσα – Ρακίνας – Καστελλούτσι. Κείμενα για το ευρωπαϊκό θέατρο και την πρόσληψή του » κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Παπαζήση το 2019. ... |
Χάμιλτον. Το μιούζικαλ φαινόμενο!
Αρκεί ένα μιούζικαλ, μια παράσταση, για να φέρει στο φως έναν ιστορικό πρόσωπο που παρέμενε σχεδόν άγνωστο κάτω από τη σκόνη του χρόνου; Το μιούζικαλ Χάμιλτον είναι η απόδειξη πως όχι μόνο μπορεί αλλά είναι ικανό να το κάνει σούπερ σταρ παγκοσμίως. ... |
Κάρλες Μπάτλιε, Πειρασμός. Σκηνοθεσία: Θανάσης Δόβρης. Skrow Theater
Μετανάστευση και πολιτισμικές συγκρούσεις. Αμφίσημα είναι τα συναισθήματα που προκαλούνται τόσο από το έργο του Μπάτλιε όσο και από τη σκηνοθεσία του Δόβρη, στην ενδιαφέρουσα μετάφραση της Ομάδας Els de Paros. ... |
Justine Del Corte, «SEX». Θ. Ο. Παπαλάνγκι. Θέατρο 104.
Ένα σπονδυλωτό έργο πάνω στις διάφορες μορφές ερωτικής συνεύρεσης ή απόπειρας συνεύρεσης αποτελεί το έργο της Justine Del Corte, «SEX» που ανέβασε η Θεατρική Ομάδα «Παπαλάνγκι». Η Γιουστίνε ντελ Κόρτε γεννήθηκε το 1966 στο Μεξικό, αλλά από την ηλικία των εννέα ετών ζει στο Βερολίνο, παντρεμένη με τον διάσημο Γερμανό συγγραφέα Roland Schimmelpfenning. ... |
Ο Άμλετ επιστρέφει στο Αμφι-Θέατρο
Υπάρχουν παραστάσεις που είναι πέρα από την κριτική. Δεν υπάγονται σε κανόνες και κριτήρια. Είναι παραστάσεις που λειτουργούν κατευθείαν επάνω μας, γιατί φέρουν ένα κομμάτι από το παρελθόν μας, γιατί τις κουβαλάμε, γιατί μας σημαδεύουν. Ο Άμλετ στο Αμφι-Θέατρο σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάτου είναι μία απ' αυτές. ... |
Αρχαίο δράμα σε κλειστό χώρο. Ηλέκτρα του Άρη Μπινιάρη & Αντιγόνη του Κ. Μπάρα
. ... |
Η απολογία της Μαρί Κιουρί στο θέατρο Σταθμός
Δεν έχω ούτε χρόνο, ούτε χρήμα να σπαταλήσω σε ταπεινές ανθρώπινες ανάγκες, όπως φαγητό, θέρμανση και ρούχα. Μόνο τα απολύτως απαραίτητα χρειάζομαι. Ένα σπίτι με μόνο τα απολύτως απαραίτητα, ένα εργαστήριο με μόνο τα απολύτως απαραίτητα, μια ζωή με μόνο τα απολύτως απαραίτητα. ... |
Φιλοθέη, η αρχοντοπούλα των Αθηνών από τον Ι. Βιβιλάκη και την Οθόνιον
Έχουν περάσει σχεδόν δύο μήνες από τότε που είδα την παράσταση Φιλοθέη, η αρχοντοπούλα των Αθηνών του Ιωσήφ Βιβιλάκη από την ομάδα «Οθόνιον» και τόσες μέρες μετά δεν βγαίνει από το μυαλό μου. ... |
Himmelweg στο Φεστιβάλ Αθηνών σε σκηνοθεσία Έλενας Καρακούλη
της Ειρήνης Μουντράκη Θα είμαι απόλυτα ειλικρινής: το θέμα αυτό μου είναι πολύ δύσκολα διαχειρίσιμο. Η απόλυτη παράνοια, η απόλυτη έλλειψη λογικής και ανθρωπιάς, η κτηνωδία και η βαρβαρότητα των Ναζί απέναντι στους Εβραίους, και όχι μόνο, είναι κάτι που δεν το χωράει το μυαλό μου και μου προκαλεί έναν απροσδιόριστο πανικό για το που μπορεί να φτάσει η ανθρωπότητα. ... |
Στη μνήμη ενός μικρού παιδιού της Ιόλης Ανδρεάδη και του Άρη Ασπρούλη
Σε έναν όμορφο κήπο της Κυψέλης, στο Άσυλο Ανιάτων στην οδό Αγίας Ζώνης, η Ιόλη Ανδρεάδη και ο Άρης Ασπρούλης παρουσιάζουν το νέο τους έργο Στη μνήμη ενός μικρού παιδιού καρπό μιας δεκαετούς έρευνας για τον Πλάτωνα Ροδοκανάκη (1883-1919) και με αφορμή τα 100 χρόνια από τον θάνατό του. ... |
.jpg)
Χρήστου Αγγελάκου, «Ήταν ένας και δεν ήταν κανένας»
Δεύτερο θεατρικό του Χρήστου Αγγελάκου, λογοτέχνη, δημοσιογράφου στο ραδιόφωνο και στον έντυπο Τύπο (συνεργάτης του πολιτιστικού της Εφ. Συν.), το «Ήταν ένας και δεν ήταν κανένας» ανέβηκε στη σκηνή χωρίς τη δική του παρουσία καθώς έφυγε από τη ζωή τον περασμένο Ιανουάριο, στα 57 του χρόνια. ... |
Σπύρος Μπέτσης, ΕΞ|Η. Σκηνοθεσία: Δημήτρης Μπαμπίλης. ΑΠΑΡÄΜΙΛΛΟΝ
Το ΑΠΑΡÄΜΙΛΛΟΝ είναι ένας σχετικά πρόσφατα αφιχθείς στην αθηναϊκή τοπογραφία χώρος θεατρικών και άλλων «παρασκευαστικών» επιτελέσεων με βασικό του στίγμα τον πειραματισμό πάνω σε κείμενα, ενέργειες, δράσεις. ... |
Φαντάσου ένα τοπίο ηρωικό, Φαντάσου ένα τοπίο ηρωικό, από την Ομάδα Nova Melancholia.
Εκατό χρόνια συμπληρώνονται φέτος (1919-2019) από τη δολοφονία της Ρόζας Λούξεμπουργκ από τις δεξιές πολιτοφυλακές. Της επαναστάτριας η οποία, μαζί με τον Καρλ Λίμπκνεχτ, υπήρξε η σημαντικότερη εκπρόσωπος των διεθνιστικών και αντιμιλιταριστικών θέσεων ενώ, ως μαρξίστρια χαιρέτησε την Οκτωβριανή Επανάσταση χωρίς ωστόσο να διστάσει να ασκήσει κριτική στην πολιτική των μπολσεβίκων. ... |
Η κωμωδία των παρεξηγήσεων και Βόυτσεκ από την Κατερίνα Ευαγγγελάτου
Η Κατερίνα Ευαγγελάτου είναι μία από τις σοβαρότερες περιπτώσεις του ελληνικού θεάτρου. Δίπλα στο ταλέντο και τη νεανική της λάμψη έβαλε την πολλή δουλειά, τη μελέτη, την έρευνα και την επιμονή. ... |
.jpg)
ΚΘΒΕ, Wajdi Mouawad, «Πυρκαγιές», σκηνοθεσία: Ιώ Βουλγαράκη
. ... |
Πάμπλο Μεσίες, Τα μάτια. Σκηνοθεσία: Παντελής Δεντάκης. Θέατρο του Νέου Κόσμου-Κεντρική Σκηνή.
Μυστικισμός και ορθολογισμός, θαύματα και ρεαλισμός. Με αφορμή έναν εκ γενετής τυφλό που θα δει, ο εγκατεστημένος στη Μαδρίτη Αργεντινός συγγραφέας, σκηνοθέτης και ηθοποιός Πάμπλο Μεσίες (Μπουένος Άιρες, 1974) κατασκευάζει μια ιστορία για το ψέμα και την αλήθεια, για την ομορφιά και την ασχήμια, για τη δύναμη του έρωτα της εξωτερικής εμφάνισης, της «επιδερμίδας». ... |
Φύκι στον βυθό της Π. Φυλακτάκη στο Skrow Theatre
της Ειρήνης Μουντράκη Το Φύκι στο Βυθό της Πένυς Φυλακτάκη είναι ένα από τα έργα της νεότερης εσοδείας που αγαπώ ιδιαίτερα. ... |
Δημήτρη Ψαθά «Ξύπνα Βασίλη» στο Εθνικό Θέατρο. Σκην. Άρης Μπινιάρης
Της Ιωάννας Μπλάτσου «Τσούζουν τα θέματα των ιδεολογικών φανατισμών κι είναι δεμένα με τόσες τραγωδίες ώστε οι κωμωδιογράφοι τ’ αποφεύγουν. Όμως αυτά απασχολούν ένα μεγάλο μέρος της ζωής μας, μας συγκλονίζουν, μας αναστατώνουν κι έχουν, μοιραία, και τις ιλαροτραγικές πλευρές τους, απ’ όπου μπορεί ο κωμωδιογράφος να επικοινωνήσει. ... |
Ραίη Μπράντμπερυ, «Φαρενάιτ 451». Σκηνοθεσία: Θωμάς Μοσχόπουλος - Θέατρο Πόρτα.
Ο Ραίη Μπράντμπερυ (1920-2012) γράφει σε ανύποπτο χρόνο (1953) το «Φαρενάιτ 451», ένα έργο με αντικείμενο το κάψιμο των βιβλίων γενικά. Φυσικά, από την Ιερά Εξέταση έως τον ναζισμό και κάθε μορφής απολυταρχικά καθεστώτα, η καταστροφή συγκεκριμένων κατηγοριών βιβλίων υπήρξε προσφιλής δραστηριότητα. ... |
Joe DiPietro, Fucking Men. Σκηνοθεσία: Αντώνης Γαλέος. Θέατρο Vault
Ο Τζο Ντι Πιέτρο (Νιου Τζέρσεϋ, 1961) είναι ο συγγραφέας του Μέμφις (2002), βραβευμένο με Τόνι ως το καλύτερο μιούζικαλ (2010) και, μεταξύ άλλων επιτυχιών του Μπρόντγουεη, του Έξυπνα, μικρά ψέματα (2013). ... |
Ζέτη Φίτσιου, Το πείραμα. Σκηνοθεσία: Ανδρέας Φλουράκης. Μέγαρο Μουσικής - Υποσκήνιο Β'
Μετά από μια δαιδαλώδη πορεία προς τα υπόγεια της «Αίθουσας Τριάντη» του Μεγάρου Μουσικής, ο θεατής φτάνει στο «Υποσκήνιο Β'» όπου τον υποδέχεται ένα πραγματικά εντυπωσιακό σκηνικό περιβάλλον. ... |
«Εθνικός Ελληνορώσων» του Αντώνη Τσιοτσιόπουλου στο θέατρο Από Μηχανής
Οι παρέες, ως κοινωνικοί βιότοποι του σύγχρονου κόσμου, έχουν τροφοδοτήσει κατ’επανάληψη τη δημιουργική μυθοπλασία, από τη λογοτεχνία και τον κινηματογράφο, μέχρι τις τηλεοπτικές σειρές και, φυσικά, το θέατρο. ... |
 Katja Kravtsova.jpg)
ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗ 17ο PREMIO EUROPA, 13-17 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2018
Στη γοητευτική και μυστηριώδη Αγία Πετρούπολη χτυπούσε η καρδιά του ευρωπαϊκού θεάτρου από τις 13 έως τις 17 Νοεμβρίου καθώς εκεί φιλοξενήθηκε η 17η Διοργάνωση του Premio Europa per il Teatro, δηλαδή του Ευρωπαϊκού Βραβείου Θεάτρου. ... |
Η αγάπη άργησε μια μέρα στο θέατρο Αργώ για δεύτερη χρονιά
Με το που περνάς το κατώφλι της πλατείας στο θέατρο Αργώ, μπαίνεις αυτόματα σε ένα άλλο σύμπαν. Στη σκηνή έχει στηθεί ένα επιβλητικό, αμυδρά φωτισμένο με καντήλια οστεοφυλάκιο. Εδώ κι εκεί γιρλάντες από πλαστικά λουλούδια, από αυτά που συχνά στολίζουν τους τάφους στα ελληνικά νεκροταφεία (σκηνογραφία Γιώργος Λυντζέρης). ... |
Δημήτρης Τσιάμης, «In A Gadda Da Vida», Ομάδα Per-Theater- Formance, Bios.Basement
Ο Δημήτρης Τσιάμης επανέρχεται με την τελευταία του παράσταση στα προσφιλή του θέματα, τη θεατρική τελετουργία. Με λιτά μέσα και μυσταγωγική σκηνική ατμόσφαιρα δημιουργεί το κατάλληλο πλαίσιο ώστε να εισαγάγει τον θεατή του στο τελετουργικό δρώμενο. Ο χώρος του Bios.Basement αποδεικνύεται ιδανική σκηνή. ... |
Έλλη Παπακωνσταντίνου ‒ ODC Ensemble, «Το σπήλαιο», Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, 10/2018
Η κυβερνο-πανκ όπερα της Έλλης Παπακωνσταντίνου και του Τηλέμαχου Μούσα βρήκε τον σωστό χώρο της για να θεαθεί-ακουστεί στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, στο πλαίσιο του Κύκλου ΓΕΦΥΡΕΣ σε καλλιτεχνικό προγραμματισμό του Δημήτρη Μαραγκόπουλου. ... |
Τρωάδες, στο Αρχαίο Θέατρο Δελφών της Ιωάννας Μπλάτσου
Στο πλαίσιο του αφιερώματος «Η Επιστροφή του Διονύσου», το οποίο πραγματοποιήθηκε από τις 5 έως τις 8 Ιουλίου στο Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών προς τιμήν του Θεόδωρου Τερζόπουλου, πραγματοποιήθηκε η παράσταση «Τρωάδες» του Ευριπίδη, στο Αρχαίο Θέατρο Δελφών, σε σκηνοθεσία Θεόδωρου Τερζόπουλου. ... |
Εταιρεία Θεάτρου 1+1=1, Υπέρ αδυνάτου. Σκηνοθεσία: Θ. Τσαπακίδης - Ίδρυμα Άγγελου & Κατακουζηνού
. ... |
Τσιμάρας Τζανάτος, Δεσποινίς Δυστυχία. Σκηνοθεσία: Χρύσα Καψούλη, Θέατρο Φούρνος
του Δημήτρη Τσατσούλη Ένας παραληρηματικός μονόλογος με έντονα τα σουρρεαλιστικά στοιχεία είναι το «αφήγημα» του Τσιμάρα Τζανάτου διασκευασμένο από τον ίδιο για τη σκηνή με τη βοήθεια των σκηνοθετικών επεμβάσεων της Χρύσας Καψούλη. ... |
«Spleen» - της Nova Melancholía πάνω σε ποίηση Charles Baudelaire. Σκηνοθεσία: Βασίλης Νούλας
«Spleen» - Performance της Ομάδας Nova Melancholía πάνω σε ποίηση Charles Baudelaire. Σκηνοθεσία: Βασίλης Νούλας Κριτική θεάτρου: Δημήτρης Τσατσούλης Σε ένα άδειο διαμέρισμα, στο ισόγειο μιας πολυκατοικίας στην Ασκληπιού που βλέπει στον ακάλυπτο ακούστηκαν ποιήματα του Σαρλ Μπωντλαίρ στα γαλλικά προερχόμενα από τη συλλογή του «Τα άνθη του κακού». ... |
Η αγάπη άργησε μια μέρα στο θέατρο Αργώ
της Ειρήνης Μουντράκη Το μυθιστόρημα της Λιλής Ζωγράφου Η αγάπη άργησε μια μέρα εκδόθηκε το 1994 από τις εκδόσεις Αλεξάνδρεια και γρήγορα αγαπήθηκε ιδιαίτερα. To 1997 μεταφέρθηκε στη μικρή οθόνη για την ΕΡΤ σε σκηνοθεσία του Κώστα Κουτσομύτη με τη συνδρομή στο σενάριο του Μάριου Ποντίκα και του Νίκου Απειρανθίτη. ... |
Γρανάδα του Γιάννη Καλαβριανού στο Από Μηχανής
Η απώλεια και η διαχείρισή της είναι μια προσωπική υπόθεση. Ένα σκοτεινό μονοπάτι γεμάτο σκιές που πρέπει να το διασχίσουμε ολομόναχοι όσο κι αν φοβόμαστε, όσο κι αν πληγωνόμαστε, όσο κι αν θέλουμε να κλείσουμε τα μάτια και να προσποιηθούμε ότι δεν συμβαίνει τίποτα. ... |
ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΜΕ ΤΗ ΒΑΛΙΤΣΑ στο θέατρο Κάππα
Το αγόρι με τη βαλίτσα, το θεατρικό έργο του Μάικ Κένι, είναι μια μοναδικά ειπωμένη σύγχρονη ιστορία που θίγει ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο θέμα: την παιδική προσφυγιά. Παιδιά που αναγκάστηκαν να αφήσουν πίσω τους όχι μόνο τη χώρα τους αλλά και την οικογένειά τους και να ταξιδέψουν στο άγνωστο με μοναδικό τους όχημα την ελπίδα για μια καλύτερη και πιο ασφαλή ζωή. ... |
Ψηλά από τη γέφυρα στο Εθνικό Θέατρο
Ένας από τους σημαντικότερους Αμερικανούς θεατρικούς συγγραφείς και από τους πλέον ευαισθητοποιημένους σε κοινωνικά ζητήματα, ο Άρθουρ Μίλλερ (1915-2005) έχει γίνει γνωστός στο παγκόσμιο κοινό και μέσω των κινηματογραφικών παραγωγών των έργων του. ... |
Τα Κόκκινα Φανάρια στη Θεσσαλονίκη
Πύκνωσαν απότομα οι παραστάσεις στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Το ΚΘΒΕ μπήκε δυναμικά στο δεύτερο μισό της σεζόν με τέσσερις νέες παραγωγές, την ίδια στιγμή που το ελεύθερο θέατρο επιδεικνύει μια έντονη κινητικότητα, με παραστάσεις τόσο εγχώριας όσο και αθηναϊκής προέλευσης. ... |
Ο Καραφλομπέκατσος και η Σπυριδούλα στο θέατρο Σταθμός
Κάθε φορά που παρακολουθείς ένα έργο της Λένας Κιτσοπούλου ― παρά τις όποιες ενστάσεις μπορεί κανείς να έχει ― δεν μπορείς παρά να θαυμάσεις την αμεσότητα του λόγου της, τη χειμαρρώδη του ροή, την ευθύτητα που οι λέξεις βρίσκουν τον στόχο της, δηλαδή τον θεατή. ... |
Νηλ Σάιμον: Καινούργια σελίδα σε σκηνοθεσία Γιάννη Μόσχου
Κριτική: Δημήτρης Τσατσούλης Ο Νιλ Σάιμον (Νέα Υόρκη, 1927) είναι από τους πλέον επιτυχημένους και εμπορικούς σύγχρονους Αμερικανούς συγγραφείς, έχοντας συγγράψει πολλά γνωστά θεατρικά έργα αλλά και κινηματογραφικά σενάρια, συχνά διασκευές θεατρικών του όπως τα, μεταξύ πολλών άλλων, Ξυπόλυτοι στο πάρκο και Καινούργια σελίδα (1977 στη σκηνή, 1979 στον κινηματογράφο). ... |
Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας στη Θεσσαλονίκη
Βουκολικά πειράματα Είναι πραγματικά άξιον κοινωνιολογικής και ανθρωπολογικής μελέτης το ενδιαφέρον που δείχνουν πολλοί σύγχρονοι καλλιτέχνες μας (βλ. Κακάλας, Καραθάνος, Ζούλιας, Φασουλής κ.ά) για έργα που ανήκουν στην παράδοση του δραματικού ειδυλλίου. ... |
Νίκου Εγγονόπουλου, Μπολιβάρ - Bijoux de Kant, Θέατρο του Νέου Κόσμου
του Δημήτρη Τσατσούλη Μετά τον Ν. Λαπαθιώτη, ο Γιάννης Σκουρλέτης και η ομάδα του Bijoux de Kant καταπιάνεται με ένα άλλο εθνικό πορτραίτο, εκείνο του «Μπολιβάρ: ένα ελληνικό ποιήμα», δηλαδή με τον ήρωα ελευθερωτή της Λατινικής Αμερικής μέσα από την ποίηση του Νίκου Εγγονόπουλου (1907-1985). ... |
Ανταπόκριση από την Ρώμη: 16o Premio Europa για το Θέατρο
Το Premio Europa per il Teatro είναι ίσως ο σημαντικότερος θεσμός για το Ευρωπαϊκό Θέατρο παρά το γεγονός πως διανύει μια «δύσκολη» περίοδο. ... |
Το σπιρτόκουτο του Γ. Οικονομίδη από τους Γκραν Γκινιόλ
Όταν οι λέξεις θυμώνουν Kάθε λογοτεχνικό, και κυρίως θεατρικό, έργο οφείλεις πρωτίστως να το δεις στα χρονικά όρια της εποχής στην οποία και για την οποία γράφτηκε, πριν προχωρήσεις σε συγκρίσεις, ερωτήσεις περί διαχρονικότητας, βιωσιμότητας κ.λπ. Και το «Σπιρτόκουτο», η πρώτη ταινία μεγάλου μήκους του Γιάννη Οικονομίδη, δεν αποτελεί εξαίρεση. ... |
8 ώρες και 35 λεπτά στο θέατρο Σταθμός
της Ειρήνης Μουντράκη Μια γειτονιά του Μεταξουργείου, πίσω από το ιστορικό θέατρο Περοκέ, κρύβει μία από τις πιο ενδιαφέρουσες θεατρικές πιάτσες, παρά τις τόσες δυσκολίες της περιοχής. ... |
.jpg)
Το κορίτσι που επιμένει του Τηλέμαχου Τσαρδάκα στο Θέατρο Άβατον
Η έκδοση ενός νέου θεατρικού κειμένου, γραμμένου αποκλειστικά για παιδιά, αποτελεί μια πολύ καλή είδηση στο χώρο του παιδικού θεάτρου στην Ελλάδα που τα τελευταία χρόνια βασίζεται κυρίως σε διασκευές παραμυθιών ή και θεατρικών έργων αρχικά γραμμένων για ενήλικες. ... |
Νικολάι Γκόγκολ, «Η μύτη» στο Θέατρο Πόρτα. Του Δημήτρη Τσατσούλη
. ... |
Μια τεράστια έκρηξη στο Skrow από τον Β. Μαυρογεωργίου
της Ιωάννας Μπλάτσου «Υπάρχει μια εικόνα μπροστά μου. Μια τεράστια έκρηξη. […] Στην ουσία, είμαι μόνος και αβοήθητος. Η Βαβέλ που ονομάζω για εαυτό μου καταρρέει. Το σώμα μου το διαπερνά ντροπή. Ντρέπομαι έναν μικρούλη τυπάκο που βλέπει “Star Wars”, με ρούχα eighties, με τη φάτσα που τώρα βλέπετε μπροστά σας». ... |
Με δύναμη από την Κηφισιά στο Θέατρο του Νέου Κόσμου
Δεν κρύβω πως έφτασα στο θέατρο του Νέου Κόσμου με κάποιο δισταγμό. Η παράσταση του Λευτέρη Βογιατζή, είσοσι και παραπάνω χρόνια πριν, - η πρώτη παράσταση του Με δύναμη από την Κηφισιά του Δημήτρη Κεχαΐδη και της Ελένης Χαβιαρά -, η παράσταση του Νίκου Μαστοράκη αργότερα (σε άλλο μήκος και σε άλλο ύψος) αλλά και ένα έργο που πάντα με προβληματίζει, κι όμως με κερδίζει συνεχώς. ... |
Ουγκώ: Μια ουτοπία, σκηνοθεσία: Σοφία Μαραθάκη, Ομάδα Ατονάλ, Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών
Ένα ερώτημα για την Ενωμένη Ευρώπη που έρχεται από τον 19ο αιώνα και μοιάζει σήμερα ως ανέφικτη πραγματικότητα συνιστά η νέα παράσταση της Ομάδας «Ατονάλ» σε σκηνοθεσία Σοφίας Μαραθάκη. ... |
Ο Μεγάλος Δαμαστής του Δημήτρη Παπαϊωάννου στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών
της Ειρήνης Μουντράκη Παρακολουθώντας τον Μεγάλο Δαμαστή του Δημήτρη Παπαϊώαννου δεν έχεις καμία άλλη επιλογή εκτός από το να βγεις από το θέατρο απόλυτα γοητευμένος. ... |
Ο Θερισμός του Δ. Δημητριάδη στο Εθνικό Θέατρο
«El Globo, το ξενοδοχείο των πενήντα εφτά αστέρων […] Ένας άλλος κόσμος είναι αυτός […] Ακαπούλκο, η χαρά τής ζωής […] Ζουζού Λίκρα Μπόνα Ασσούρ και Ρουμί τα πουλιά τού Παραδείσου». ... |
Η απειλή της Α. Μουστακλίδου από το ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης
Μια απειλή με viewpoints Εκείνο που ίσως «ξενίσει» τον ανυποψίαστο θεατή στην παράσταση του βραβευμένου έργου της Άρτεμης Μουστακλίδου «Απειλή» (Μικρή Σκηνή της Μονής Λαζαριστών), είναι η σκηνοθεσία του Γιάννη Λεοντάρη. ... |
|
|
«Tattooland» του Μηνά Βιντιάδη στο θέατρο «Αγγέλων Βήμα»
της Ειρήνης Μουντράκη Υπάρχουν τατουάζ στο κορμί μας, σημάδια που επιλέγουμε να χαράξουμε για να μας θυμίζουν κάτι ή για να «σημαίνουν» κάτι, και τατουάζ ψυχής, σημάδια δίχως μελάνι, που έχουν γίνει με ή χωρίς τη θέλησή μας και κανένα ρούχο δεν μπορεί στ’ αλήθεια να τα καλύψει. ... |
Η Νίκη του Χωμενίδη από τον Σταμάτη Φασουλή και τον Γιώργο Λύρα στο ΘΕΑΤΡΟΝ
της Ειρήνης Μουντράκη Τέσσερις ώρες βυθισμένη στην πολυθρόνα μου στο σκοτάδι της πλατείας του Θεάτρου «Κέντρο Πολιτισμού Ελληνικός Κόσμος» παρακολουθούσα τα όσα συνέβαιναν επί σκηνής σχεδόν με μια ανάσα. Στο νου στριφογυρνούσε η φράση του Κωνσταντίνου Χρηστομάνου από την «Κερένια κούκλα» (1911): Θα σας πω μια ιστορία απλή και λυπητερή. Γιατί απλή και λυπητερή είναι η ζωή μας. ... |
Η ΣΚΗΝΙΚΗ ΚΟΣΜΟΘΩΡΙΑ ΤΟΥ Θ. ΤΕΡΖΟΠΟΥΛΟΥ
ΚΡΙΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ*[1] του Freddy Decreus, Η τελετουργία στο θέατρο του Θεόδωρου Τερζόπουλου, μετ. Γιάννης Σιδέρης, Αθήνα, Άγρα, 2016. ... |
Τρωάς του Δημήτρη Δημητριάδη σε σκηνοθεσία Σάββα Στρούμπου στο Black Box του Μ. Κακογιάννης
Είμαστε η Τροία. Ο Σάββας Στρούμπος αποτελεί κεφάλαιο για το παρόν και το μέλλον του ελληνικού θεάτρου. Ακαταπόνητος μελετητής και με συνεχή εκπαίδευση και ενημέρωση δεν επαναπαύεται στα κεκτημένα του αλλά συνεχώς δοκιμάζεται αντιμετωπίζοντας το θέατρο ως αθλητής για το οποίο πρέπει συνεχώς να προετοιμάζεται και να βελτιώνεται αδιάκοπα. ... |
Ο Δράκος του Γεβγκένι Σβαρτς στο θέατρο Πόρτα
«Έχει κι άλλο; Μα…αφού τον σκότωσε τον δράκο!». Και όμως η παράσταση του Θεάτρου Πόρτα είχε «κι άλλο» αφού η ουσία της ιστορίας δεν είναι στην πραγματικότητα το πώς θα γλιτώσουν οι πολίτες από έναν δράκο…αλλά πως θα γλιτώσουμε από τον δράκο που «κρύβουμε όλοι μέσα μας». ... |
Στέλλα Βιολάντη του Ξενόπουλου στο θέατρο Χώρα
. ... |
|
|
Φαύστα του Μποστ στο θέατρο Προσκήνιο
Για τη γραφή του Μποστ, κατά κόσμον Μέντη Μποσταντζόγλου, έχουν γραφτεί τόσα πολλά. Ρωμαλέος, με μια καλπάζουσα φαντασία που τρέχει να συνδέσει το παρόν με το παρελθόν, το γνήσιο με το κάλπικο, την αληθινή ζωή με τη φαντασίωσή της, να δαγκώσει τα κακώς κείμενα του σήμερα παίζοντας με υλικά του χθες αριστοτεχνικά. ... |
Ο Εμίλ και οι ντετέκτιβ στο "Θέατρον" του Ελληνικού Κόσμου
Ο Εμίλ και οι ντετέκτιβ, το πιο γνωστό ίσως βιβλίο του Γερμανού συγγραφέα Erich Kästner, γράφτηκε το 1929. ... |
«Με δύναμη από την Κηφισιά» στο Θέατρο Στοά
Η μεσήλικη Αλέκα φοράει τις φόρμες της. Αγκομαχά πάνω σε ένα στατικό ποδήλατο γυμναστικής. Θέλει να χάσει τα περιττά κιλά της. «106, 107, 108», μετρά τους γύρους που κάνει πάνω στο ποδήλατο. Οι καταραμένες θερμίδες πρέπει να εξαϋλωθούν. Να φύγουν από πάνω της. Όπως έφυγε (;) από πάνω της και ο τενόρος με τον οποίο σχετιζόταν. Τώρα, η Αλέκα είναι (;) έτοιμη για μια νέα αρχή. ... |
«Εκτός ύλης» του Κώστα Λεϊμονή σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνας Νικολαΐδη στο θέατρο Αλκμήνη
της Ειρήνης Μουντράκη Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, στα χρόνια της κρίσης, η πολιτική μας σκηνή έχει μετατραπεί σε μια σκηνή εντυπωσιασμού όπου η αλήθεια δεν έχει καμία θέση – πολύ μακριά από την ουσία της Δημοκρατίας. ... |
Το «Μπλε» του φόβου και της ελπίδας στο Black Box
Το μπλε είναι ένα χρώμα που θυμίζει Ελλάδα. Τη σημαία της. Τον ουρανό της. Τη θάλασσά της. Τη γαλήνη της, την αγάπη της αλλά και την αλμύρα της, τις φουρτούνες της, τις αναταραχές της, τον αφρό της που κρύβει φόβο και θάνατο. ... |
«Κλυταιμνήστρα;» του Ανδρέα Στάικου σε σκηνοθεσία Ζωρζίνας Τζουμάκα - Θέατρο ΜΠΙΠ
. ... |
Για την Ελένη του Μάνου Καρατζογιάννη στο θέατρο Tempus Verum Εν Αθήναις
της Ειρήνης Μουντράκη Για την Ελένη λέει ο τίτλος... Και παίζει με τον στίχο του Σεφέρη, και με τις κάθε είδους αφιερώσεις (που έχουν αγάπη, έχουν έρωτα, έχουν και πόνο) και το μυαλό παίζει τα δικά του παιχνίδια αναζητώντας την αναφορά. Όμως αυτή η παράσταση-αφιέρωμα είναι για την Ελένη του ελληνικού θεάτρου. ... |
Διάφορες Επιλογές Πέτρος του Ευθύμη Φιλίππου στο Θέατρο Τέχνης
Το Θέατρο Τέχνης βρήκε στο πρόσωπο της Μαριάννας Κάλμπαρη μία τολμηρή Καλλιτεχνική Διευθύντρια που επιχειρεί να το ισορροπήσει ανάμεσα στη βαριά του παράδοση και στο παρόν της δημιουργίας και τις νέες φόρμες παίρνοντας φυσικά τα ρίσκο της. Σε μεγάλο βαθμό τα έχει καταφέρει και γνωρίζουμε όλοι ότι αυτό δεν είναι καθόλου απλό. ... |
Ανκόρ στο θέατρο Άττις από τον Θόδωρο Τερζόπουλο
Η εμπειρία μιας παράστασης στο θέατρο Άττις του Θόδωρου Τερζόπουλου είναι μια μοναδική τελετή μύησης και καταβύθισης σε ένα άγριο και ταυτόχρονα θεραπευτικό διονυσιακό δρώμενο. Θέατρο με τις ρίζες του βαθιά χωμένες στον χρόνο, τα αρχέτυπα, τις τελετουργίες και τις αέναες αναζητήσεις για τη θέση και τη θέαση του ανθρώπου πάνω στη γη. ... |
Ένας αλλιώτικος Καραγκιόζης
Η Λένα Κιτσοπούλου ξέρει να γράφει. Αισθάνεται τις λέξεις, τη μουσικότητα και τη ρυθμικότητά τους. Ο λόγος της έχει μια γοητευτική προφορικότητα που σε συμπαρασύρει. Λόγος καθημερινός, χυμώδης, γρήγορος, τρυφερός στην τραχύτητά του, αγαπησιάρικος στην επιθετικότητά του, κοφτός, άμεσος, περιπαιχτικός, ελευθεριάζων. ... |
Στέλλα κοιμήσου
Της Ιωάννας Μπλάτσου Αθήνα, σήμερα, σε μια έπαυλη, κάπου στα βόρεια προάστια. Στο καθιστικό της οικογένειας Γερακάρη, ο μικρός γιος, ο Γιώργος, προσπαθεί να γράψει ένα μουσικό κομμάτι στο laptop του. ... |
Κατερίνα του Αύγουστου Κορτώ σε σκηνοθεσία Γιώργου Νανούρη
Εκλογικεύοντας την τρέλα Το μυθιστόρημα «Το βιβλίο της Κατερίνας», του 37χρονου Θεσσαλονικού Αύγουστου Κορτώ (πραγματικό όνομα: Πέτρος Χατζόπουλος), είναι ένα πόνημα που έχει να κάνει με την ψυχική περιπέτεια της διπολικής μητέρας του. Η ιστορία εξελίσσεται μετά το θάνατό της, το πτώμα της οποίας θα βρει ο 24χρονος γιος της. ... |
«Σεξ Λεξικόν» του Σπύρου Μιχαλόπουλου στο Θέατρο 104
της Ιωάννας Μπλάτσου Ένας νέος θεατρικός συγγραφέας με το πρώτο του ολοκληρωμένο θεατρικό έργο, δύο νέοι ηθοποιοί, μια πολύ ισορροπημένη, ανάλαφρη, νεανική παράσταση. ... |
«Από πρώτο χέρι»-Μια παράσταση για τα καπνά της Γ. Μαυραγάνη. Μικρό Θέατρο Αγρινίου στο Θησείον
του Δημήτρη Τσατσούλη Μεταξύ Θεάτρου-Ντοκουμέντου και Θεατρικής Περφόρμανς κινείται η παράσταση που σκηνοθέτησε η Γεωργία Μαυραγάνη για το «Μικρό Θέατρο Αγρινίου», της πόλης όπου και πρωτοπαρουσιάστηκε πριν δύο χρόνια. Στην πόλη που είναι άμεσα συνυφασμένη με την παράσταση και την καπνοπαραγωγή. ... |
Ερωτόκριτος από τους Χαϊνηδες και την ομάδα Κι Όμως Κινείται
Μια άλλου τύπου προσέγγιση στον Ερωτόκριτο του Βιντσέντζου Κορνάρου επιχείρησαν με τη σύμπραξή τους η ομάδα χορού Κι όμως Κινείται και το μουσικό σχήμα Χαϊνηδες, με τη συμμετοχή και του σπουδαίου κρητικού λυράρη και ερμηνευτή Ψαραντώνη. ... |
Όρνιθες του Αριστοφάνη σε σκηνοθεσία Νίκου Καραθάνου
της Ειρήνης Μουντράκη Θυμάμαι πάντα με ιδιαίτερη αγάπη την πρώτη σκηνοθεσία του Νίκου Καραθάνου. Ήταν ο Ιούλιος Καίσαρας του Ουίλιαμ Σαίξπηρ στο Θέατρο Χώρα για το Εθνικό Θέατρο, το 2006. ... |
Παίζοντας σ’ ένα πατάρι. Πατάρι Πρότζεκτ
Το θέατρο, όταν είναι καλό, δεν αφορά κάποιους συγκεκριμένα (πλούσιους, φτωχούς, νέους, γέρους, άντρες γυναίκες κ.λπ), αλλά τους πάντες. Γιατί οι πάντες κουβαλούν μέσα τους την ουσία του: το «παιχνίδι». Όλα στη ζωή είναι μια μορφή επιτέλεσης (μια περφόρμανς). ... |
«Opus», Χορογραφία Χρήστος Παπαδόπουλος, «Λέων και Λύκος». Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας
του Δημήτρη Τσατσούλη Πολλές και ενδιαφέρουσες οι χορογραφικές και επιτελεστικές καταθέσεις στο φετινό, 22ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, με τη φροντίδα της νέας καλλιτεχνικής του διευθύντριας, της Κατερίνας Κασιούμη. ... |
«Ρωμαίος και Ιουλιέτα» από το Garrick Theatre στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών
. ... |
Παναγιώτης Βελιανίτης, «Πρότζεκτ_Άτλας». Διαδραστική οπτικοακουστική εγκατάσταση. Φεστιβάλ Αθηνών
του Δημήτρη Τσατσούλη Ηχομορφικοί αστερισμοί. Ή, το σύμπαν ενδύεται τους γήινους ήχους. ... |
Vasistas-Αργυρώ Χιώτη: Απολογίες 4 & 5 του Ευθύμη Φιλίππου στο Φεστιβάλ Αθηνών
της Ειρήνης Μουντράκη Κάθε σχέση που τελειώνει σφραγίζεται από απολογίες που έρχονται να αποκαλύψουν, να δικαιολογήσουν, να αιτιολογήσουν τον χωρισμό. Το κενό που αφήνουν οι χωρισμοί κάθε είδους μοιάζει σαν κρατήρας ηφαιστείου από τον οποίο εξακολουθούν να αναδύονται οι αναθυμιάσεις αυτού που υπήρξε κάποτε. ... |
«Γκιακ» του Δημοσθένη Παπαμάρκου στο Θέατρο Skrow
της Ιωάννας Μπλάτσου Γκιακ. Τραχιά, επιθετική, μονοσύλλαβη λέξη. Δεν είναι ελληνική, αλλά αρβανίτικη. Γκιακ σημαίνει: αίμα, συγγένεια εξ αίματος, φυλή, φόνος που γίνεται για λόγους εκδίκησης, αντεκδίκηση. Άρα, το «γκιακ» είναι αιμάτινη και ματωμένη λέξη, οργανική, σπλαχνική. ... |
Exhinit B του Μπρετ Μπέιλυ στην Αθήνα
. ... |
Ίσια δικαιώματα της Μαρίας Τσιμά στον πολυχώρο Vault
. ... |
 TRAGWDIA THS ELENHS_ PHOTO_2bw.jpg)
Bellελεν του Δημήτρη Φοινίτση
Οι παγίδες της μεταποίησης του Σάββα Πατσαλίδη Bellελεν. Αυτός είναι ο υβριδικός (και ενδεικτικός) τίτλος της περφόρμανς που έφερε στη Θεσσαλονίκη (στο Black Box, στον χώρο όπου εδώ και λίγα χρόνια φιλοξενούνται οι πιο φρέσκες δουλειές) ο Δημήτρης Φοινίτσης, αφού πρώτα την παρουσίασε στην Αθήνα και αλλού. ... |
«Το πανηγύρι» του Δημήτρη Κεχαΐδη στο Εθνικό Θέατρο
της Ιωάννας Μπλάτσου Στο θέατρο –συχνά- η απειρία η σκηνοθετική καμουφλάρεται με τερτίπια. Τερτίπια προφανή, πρόχειρα, εύκολα τα οποία προδίδουν, άμα τη εφαρμογή τους, την ίδια τη φύση τους, το έργο, τον σκηνοθέτη. Τερτίπια-ενδείξεις καλλιτεχνικής ανασφάλειας ή/και οίησης ταυτόχρονα, τα οποία θολώνουν το κείμενο και ενίοτε το ακυρώνουν. ... |
LEBENSRAUM του Θανάση Τριαρίδη σε σκηνοθεσία Έλενας Σωκράτους
Ο Θανάσης Τριαρίδης είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση στο ελληνικό θέατρο. Γράφει τα έργα του μοναχικά και ακολουθώντας έναν δικό του τρόπο τα δημοσιεύει έντυπα και ηλεκτρονικά και τα αφήνει αυτόνομα και ελεύθερα από κάθε είδους δικαίωμα στα χέρια των ενδιαφερόμενων δημιουργών. ... |
«Άγριος σπόρος» του Γιάννη Τσίρου στο ΕΠΙ ΚΟΛΩΝΩ
της Ιωάννας Μπλάτσου Ήχος κυμάτων που παφλάζουν ήρεμα στην ακρογιαλιά. Παραλία Αμμούδι (Κρήτη, Σαντορίνη, Ζάκυνθος και αλλού). Διακόπτονται από κάποιες έντονες νότες τσαμπούνας (Κυκλάδες) ή γκάιντας (ηπειρωτική Ελλάδα). Προβολή βίντεο. Ένας άντρας περιγράφει πώς σφάζει ένα γουρούνι. Με λεπτομέρειες. Ανοίγει η αυλαία. Μια παραθαλάσσια αυτοσχέδια καντίνα. ... |
Περί φύσεως του Μιχάλη Βιρβιδάκη από τους Bijoux de Kant, Bios
Του Δημήτρη Τσατσούλη Ένα πολύτιμο κράμα ρομαντισμού, σουρεαλισμού και θεάτρου του παραλόγου που διαρρηγνύει τα συνήθη πλαίσια της ελληνικής δραματουργίας είναι το πρόσφατο έργο του Μιχάλη Βιρβιδάκη, αφιερωμένο στη μνήμη του Λευτέρη Βογιατζή για του οποίου την ιδιάζουσα σκηνική γραφή προοριζόταν. ... |
Intimate από την ομάδα μιμικής Πλεύσις
της Ειρήνης Μουντράκη Η ομάδα μιμικής Πλεύσις, η οποία γιορτάζει φέτος τα είκοσι χρόνια της, με την τελευταία της δουλειά που τιτλοφορείται Intimate σε σύλληψη και σκηνοθεσία Αντώνη Κουτρουμπή, μας δίνει την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε στον «Χώρο Τέχνης 14η Μέρα» ένα σπάνιο δείγμα ποίησης των σωμάτων, των αισθημάτων, των υπάρξεων. ... |
Μ.Α.Ι.Ρ.Ο.Υ.Λ.Α της Λένας Κιτσοπούλου από τις Νέες Μορφές
Tα κλισέ και το θέατρο της Κιτσοπούλου με αφορμή τη Μ.Α.Ι.Ρ.Ο.Υ.Λ.Α του Σάββα Πατσαλίδη Η Λένα Κιτσοπούλου είναι από τις δημιουργούς που τους αναγνωρίζω ένα πράγμα: την ικανότητά τους να γράφουν με μια γλώσσα που κάθε ανάσα της απελευθερώνει θέατρο. ... |
Οι φανταστικές περιπέτειες του Βαρώνου Μυνχάουζεν στο Θέατρο Τέχνης
της Μαρίας Καρανάνου «Δεν υπάρχει τίποτε χειρότερο από το ψέμα», λέει ο Βαρώνος Μυνχάουζεν και το εννοεί! Γιατί ο Βαρώνος πιστεύει στις ιστορίες που πλάθει με όλη του την ψυχή! Ο εκκεντρικός Βαρώνος που οι ιστορίες του έχουν εμπνεύσει συγγραφείς, ποιητές και εικονογράφους, συνεχίζει να μας συγκινεί με την αλήθεια των ψευδαισθήσεων του. ... |
Σ' εσάς που με ακούτε της Λούλας Αναγνωστάκη στο θέατρο Σημείο
«Όλη η Ευρώπη θα ‘ρθει τα πάνω κάτω κι ας λένε». Τίποτα άλλο ίσως δεν θα μπορούσε να περιγράψει καλύτερα το παρόν μας από την φράση αυτή που η Λούλα Αναγνωστάκη βάζει στο στόμα της Μαρίας στο έργο της Σ’ εσάς που με ακούτε. Έργο γραμμένο δεκατρία χρόνια πριν και που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά από τον Λευτέρη Βογιατζή, -που πολύ λείπει - στο θέατρο της Οδού Κυκλάδων το 2003. ... |
_pbw.jpg)
Καθαρή πόλη στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών
της Ιωάννας Μπλάτσου Έχει υπάρξει –κλισέ- προεκλογικό σύνθημα δημοτικών εκλογών, που θωπεύει –μάλλον επιτυχημένα- τα μικροαστικά αντανακλαστικά των ψηφοφόρων περί διασφάλισης της τάξης και της οργάνωσης, όσον αφορά τον κοινωνικό ιστό στον οποίο ανήκουν. ... |
«Νύχτα στην Εθνική» της Λείας Βιτάλη στο Θέατρο Μεταξουργείο
του Δημήτρη Τσατσούλη Μια ταβέρνα στην Εθνική Οδό, η «Πριγκιπέσα». Μια κυνηγημένη μετανάστρια αγνώστου προέλευσης που προσπαθεί να συνεννοηθεί στα ιταλικά αφού στην Ιταλία βρισκόταν πριν προσπαθήσουν να την επαναπατρίσουν ανεπιτυχώς και καταλήξει στην Ελλάδα. Θα εισβάλει πεινασμένη, ματωμένη, μέσα στη βαθειά νύχτα στην ταβέρνα της Αντρίκας. ... |
Αγγέλα του Γιώργου Σεβαστίκογλου στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος
Πόσο αντέχει η Αγγέλα; Η “Αγγέλα είναι ένα κείμενο που δεν σταματάει να ανθίζει». Τάδε έφη ο Γιώργος Παλούμπης, ο σκηνοθέτης του έργου που είδαμε στην πολυσύχναστη πλέον Μονή Λαζαριστών (ΚΘΒΕ). Και, βεβαίως, δεν έχω κανένα λόγο να διαφωνήσω μαζί του. ... |
Η πέτρα του Βορρά, του Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλου στο Θέατρο Αλίκη
της Μαρίας Καρανάνου Ένα δωδεκάχρονο αγόρι, ο Γιωργής, φεύγει από το σπίτι του, αναζητώντας τον πατέρα του. Δώρο από τη μητέρα του τρεις μαγικές πέτρες που κρύβουν μέσα τους τρία παράξενα πλάσματα: τον Πέτρο, τον Πετρούκιο και την Πετρίτσια. ... |
Σιχτίρ ευρώ, μπουντρούμ δραχμή, θα πεις κι ένα τραγούδι του Βασίλη Παπαβασιλείου στο Θέατρο Τέχνης
Από τον περασμένο Νοέμβριο στη σκηνή του Θεάτρου Τέχνης της οδού Φρυνίχου ο Βασίλης Παπαβασιλείου δηλώνει ως Φωκίων Καπνίδης: «Είμαι Έλλην. Ως εκ τούτου, μου είναι αδύνατον να είμαι σοβαρός. Σας ζητώ συγγνώμη.» παραπέμποντας στα λόγια του Γιάννη Τσαρούχη «Η Ελλάς είναι έτοιμη να τιμωρήσει όποιον την πάρει στα σοβαρά». ... |
Το καπλάνι της βιτρίνας, της Άλκης Ζέη στο Θέατρο Βρετάνια
Το καπλάνι, - ένα αιλουροειδές ζώο, συγγενικό της τίγρης, που εκτίθεται σήμερα στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Αιγαίου - εκατόν πενήντα περίπου χρόνια πριν, πέρασε από τη Μικρά Ασία στη Σάμο και κατασπάραζε τα ζώα της περιοχής. Οι κάτοικοι κατάφεραν να το σκοτώσουν και να το ταριχεύσουν. ... |
Τα ωραία χέρια μας του Ευθύμη Φιλίππου σε σκηνοθεσία Έφης Μπίρμπα στο θέατρο Ροές
Ανακαινισμένο, με ωραία αισθητική το θέατρο Ροές στεγάζει ήδη από πέρσι το Res Ratio Network ένα δίκτυο καλλιτεχνών με κοινή αφετηρία την έρευνα στις παραστατικές τέχνες και τη θεατρική γραφή, ιδρυτικά μέλη του οποίου είναι ο ηθοποιός Άρης Σερβετάλης, η σκηνοθέτις Έφη Μπίρμπα, η συνεργάτιδά της Μιχαήλα Πλιαπλιά, ο παραγωγός Νίκος Ηλίας. ... |
.jpg)
«Το γήρας – Ένα χορικό» στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου
Ο όρος «θεατρική κριτική» ενίοτε στέκει διάτρητος, ανεπαρκής και εκτεθειμένος απέναντι σε σαρωτικές καλλιτεχνικές συλλήψεις. Αυτό έχω νιώσει πλειστάκις παρακολουθώντας παραστάσεις του Peter Brook, του Romeo Castellucci, του Jan Fabre, του Robert Lepage, του Michael Thalheimer, του Θόδωρου Τερζόπουλου, του Λευτέρη Βογιατζή. ... |
Η Τριλογία του Ηθοποιού: 2. Cast στο ΒΙΟS
Μεταξύ performance και documentary theatre ή αλλιώς docu-drama κινήθηκαν στη δεύτερη αυτή παράσταση της Τριλογίας του Ηθοποιού οι δύο συνδημιουργοί της ομάδας ΚΟLΟΦΩΝ, προχωρώντας, μετά το περσινό «Studio», σχετικό με την εκπαίδευση του ηθοποιού, στη διαδικασία του casting, δηλαδή των τρόπων επιλογής των ηθοποιών για να συμμετάσχουν σε μια παράσταση. ... |
Μάγκντα Γκαίμπελς του Γ. Βέλτσου στο Εθνικό Θέατρο – Σκηνή Νέο Ρεξ σε σκηνοθεσία Άντζελας Μπρούσκου
. ... |
Καράκορουμ του Ανδρέα Στάικου στο θέατρο «Τ», Θεσσαλονίκη
Περί θεατρικότητας και εγκεφαλικότητας Όταν είδα για πρώτη φορά το «Καράκορουμ», σκηνοθετημένο από τον ίδιο τον συγγραφέα, πρέπει να ήταν στα μέσα της δεκαετίας του 1980, μου άρεσε, όπως μου άρεσαν όλα γενικά τα έργα του Αντρέα Στάικου. Είχα τους λόγους μου. ... |
Δάφνες και Πικροδάφνες των Κεχαΐδη – Χαβιαρά στο Θέατρο Μουσούρη
Τρεις θιασάρχες-πρωταγωνιστές, συν ένας νεότερός τους πολύ καλός ηθοποιός, μαζί για πρώτη φορά, σε κεντρικό αθηναϊκό θέατρο, σε ένα εμβληματικό νεοελληνικό έργο. ... |
Το κενό αυτοπροσώπως του Άκη Δήμου στο Θέατρο Πόλη
Η κρίση στην Ελλάδα των τελευταίων χρόνων έχει αλλάξει τον τρόπο που υπάρχουμε και αντιλαμβανόμαστε αυτό που συμβαίνει γύρω μας και έχει ρευστοποιήσει έννοιες όπως λογική, παράλογο, νόμιμο, παράνομο, δίκαιο, άδικο, ανάπτυξη, ύφεση, χρέος, υποχρέωση, προσφορά, θυσία. ... |
Πιάνω παπούτσι πάνω στο πιάνο, από τους Patari Project
Ξεκινάμε, πιάνουμε παπούτσι, ανεβαίνουμε στο πιάνο…και η ιστορία της Σταχτοπούτας ξεδιπλώνεται μπροστά μας σε μία παράσταση που αποτελεί εμπειρία για τους θεατές στο πολύπαθο θέατρο για παιδιά. ... |
ΘΘ Εργασία Βάκχες στο BlackBox στη Θεσσαλονίκη
Το δοκιμαζόμενο βακχικό σώμα Κανένα έργο, όσο σημαντικό και να ‘ναι, δεν αντέχει στις χαρακιές του χρόνου εάν δεν «πειραχτεί». Και ο λόγος είναι απλός. Ένα έργο είναι δέσμιο των ιστορικών συνθηκών που το γέννησαν και το συντήρησαν. Όταν αυτές περάσουν, τότε επιβάλλονται και οι αναστηλώσεις ώστε να μπορεί να σταθεί ξανά με αξιώσεις μπροστά στο νέο κοινό. ... |
Άγριες Νότες της Νίνας Ράπη στο Αγγέλων Βήμα
Το θέατρο της Νίνας Ράπη είναι μια ενδιαφέρουσα και ιδιότυπη περίπτωση μέσα στο εγχώριο δραματουργικό τοπίο. ... |
Καγκουρώ του Βασίλη Κατσικονούρη στο Εθνικό Θέατρο
Είναι φανερό, πριν ακόμα ανοίξουν τα φώτα της σκηνής, από την ανάγνωση των σημειωμάτων του συγγραφέα του «καγκουρώ» Βασίλη Κατσικονούρη και του σκηνοθέτη Δημήτρη Μυλωνά στο πρόγραμμα της παράστασης, ότι οι στοχεύσεις των δύο δημιουργών διαφέρουν. Ο μεν Κατσικονούρης εστιάζει στο σάλτο μορτάλε («Εκεί, όπως δίνεις το σάλτο, σε βρίσκει η σφαίρα˙ στον αέρα. ... |
Πόρτες της Χρύσας Σπηλιώτη στο Αγγέλων Βήμα
Παιδικά τραύματα, ενήλικες αστείες καταστάσεις. Η Χρύσα Σπηλιώτη, με το έργο της Πόρτες, θέτει στο κρεβάτι του ψυχαναλυτή ένα φαινομενικά υποχόνδριο πρόβλημα νεαρής γυναίκας για να ξεδιπλώσει μέσα από ποικίλες, ως επί το πλείστον κωμικές καταστάσεις, ένα βαθύ παιδικό τραύμα. ... |
Όρος Όλυμπος του Γιαν Φαμπρ στα Δημήτρια της Θεσσαλονίκης
Το Mt Olympus του Γιαν Φαμπρ (Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης) που φιλοξενήθηκε φέτος στα «Δημήτρια» ήταν μια ξεχωριστή εμπειρία, τόσο ξεχωριστή που μόνον ένας προκατειλημμένος ή άσχετος θ’ ακύρωνε. Βέβαια, όπως συμβαίνει συνήθως, τέτοιους πάντα πετυχαίνεις. ... |
Οικογένεια Τσέντσι στο Ίδρυμα Κακογιάννη
Οικογένεια Τσέντσι στο Ίδρυμα Κακογιάννη Όλα πεθαίνουν, αγάπη μου. Γιατί ο κόσμος έχει πάρει φωτιά, έτσι αναποφάσιστος που ξέμεινε ανάμεσα στο καλό και το κακό. Η ιστορία της οικογένειας Τσέντσι, όπως αποκαλύπτεται από τα ρωμαϊκά χειρόγραφα που αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για αρκετούς δημιουργούς, είναι μια ιστορία φρίκης, κυνισμού και θηριωδίας. ... |
Τα ψηλά βουνά του Ζαχαρία Παπαντωνίου στο Θέατρο Ακροπόλ
Ο Ζαχαρίας Παπαντωνίου γράφει τα Ψηλά βουνά το 1918, σχεδόν 100 χρόνια πριν, στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης του Ελευθέριου Βενιζέλου, η οποία καθιέρωνε για πρώτη φορά τη χρήση της δημοτικής γλώσσας στα σχολεία. ... |
Η μεγάλη Χίμαιρα του Μ.Καραγάτση στο θέατρο Πορεία
. ... |
Newsletter
Εγγραφείτε στο Newsletter μας για να λαμβάνετε όλα τα νέα μας:
Δίκτυο συνεργατών
Μπορείτε να δείτε το δίκτυο συνεργατών μας κάνοντας κλικ εδώ: Δίκτυο συνεργατών
2014 © greek-theatre.gr ALL Rights Reserved. Όροι Χρήσης
Design & Development by E.K.