Ο Παρκαδόρος είναι ο μονόλογος ενός τεχνοκράτη που οδηγεί για να φτάσει σε ένα πολύ σημαντικό ραντεβού στην περιοχή του Μεταξουργείου και δεν μπορεί να βρει θέση για το αυτοκίνητό του. Στην αγωνιώδη περιπλάνησή του, μας μεταφέρει στη ζωή ενός υπαλλήλου πάρκινγκ από τη Ρουμανία, τον οποίο θυμόταν να δουλεύει κάποτε εκεί. Η ανάμνησή του φέρνει στην επιφάνεια ζητήματα σχετικά με τη ζωή των μεταναστών και τις παράνομες υιοθεσίες.

Η ιστορία που θα έλεγα είναι ο εσωτερικός μονόλογος ενός Έλληνα που ζει στο Λονδίνο και πηγαίνει με τα πόδια στη δουλειά του. Μέσα από μια γνώριμη διαδρόμη, μας εκμυστηρεύεται αυτά που τον ενθουσιάζουν κι αυτά που τον ξενίζουν, όταν κάποια στιγμή αντιλαμβάνεται ότι ο άστεγος στον οποίο δίνει ψιλά κάθε πρωί, λείπει σήμερα από τη θέση του. Αυτό τον ταράζει και οδηγείται σε παράξενα μονοπάτια προβληματισμού.

Στην πίσω μεριά είναι το γράμμα που στέλνει ένας μετανάστης στη μητέρα του, αφού το πλοίο που τον μετέφερε από την Αλβανία στην Ιταλία, βούλιαξε. Ποιο ρόλο έπαιξε αυτός σ’αυτό το σκηνοθετημένο ατύχημα;

Τρεις μονόλογοι με θέμα τους μετανάστες, παραγγελία του Θεάτρου Σημείο για την παράσταση Under, σκηνοθ. Ν.Διαμαντής, Θέατρο Σημείο, Αθήνα 2014.

2013, μετάφραση στα αγγλικά: Γιάννη Γκούμα (υπό τον τίτλο ενότητας: Under 2017).