Θέατρο… Ζωή…

Μια συνάντηση… Μια ευκαιρία…   

Ο Θωμάς, ένας δάσκαλος υποκριτικής, (με Ιώβεια υπομονή… - θέλει: «να βάλει όρια στο σκότος») και η Μάντυ, μια πρώην μαθήτριά του («δεν υπάρχει τόπος δια την κραυγή της»)… βρίσκονται, μετά από χρόνια, και πάλι μαζί στη σκηνή, με αφορμή το ανέβασμα της παράστασης του έργου «Μήδεια» του Ευριπίδη…

Μια συνάντηση… Μια ευκαιρία… 

Τα πρόσωπα, οι ρόλοι, τα προσωπεία, οι ζωές, το σήμερα, το χθες και το αύριο αλληλοσυγκρούονται («εκστρατεία ο βίος») αμείλικτα. Ανταρσία των ρόλων! Παντού και πάντοτε, οι πάντες και τα πάντα, όλοι ενάντια στον χρόνο! Η συνεχής διαστολή του οποίου εκθέτει τα «εμπαθή νοήματα» και τα «χαμαίζηλα πάθη»! Ο «πετροβόλος θυμός»  μοιραία οδηγεί σε μιαν «επαύριον πολέμου»… Γιατί;…

Ανάσα άνασσα το ον, πνοή ανέμου…

Μια συνάντηση… Μια ευκαιρία… 

Για θέατρο; Για μάθημα; Για πρόβα; Για ζωή;…

Για πού; Για πότε; Και… γιατί;

Ποιος ξέρει;…

 «Ανεξιχνίαστα τα βάθη του Θεού»!...