Ένα αναπάντεχο τηλεφώνημα φέρνει κακήν κακώς έναν άνδρα στο δωμάτιο ενός νοσοκομείου. Στο κρεβάτι του πόνου(;) κείτεται ανέκφραστος ο πρώην εραστής του, έπειτα από μια αποτυχημένη απόπειρα αυτοκτονίας. Η αδιάφορη στάση του ασθενούς προς τον επισκέπτη πυροδοτεί μια σειρά –κυρίως- λεκτικών εκρήξεων του δεύτερου, ξεσκεπάζοντας μια αρρωστημένη σχέση με ανομολόγητες επιθυμίες και ισχυρά απωθημένα, που τρομάζουν με τη βίαιη τροπή του λόγου αλλά και των πράξεων, ειδικά όταν παρακάμπτονται τα όρια της όποιας –εναπομείνασας- λογικής διακατέχει τα πρόσωπα. Ένας φλογισμένος θεατρικός μονόλογος που αποκαλύπτει σταδιακά τα έργα και τις ημέρες δύο νέων αγοριών που με πρόσχημα τη σαρκική απόλαυση, αφέθηκαν στην καταστρεπτική μανία του έρωτα, χάνοντας ολότελα τον εαυτό τους. Ο θυμός και το ανεκπλήρωτο υποκινεί τις πράξεις των ηρώων συγχέοντας ρόλους και συμπεριφορές. Το έργο εμβαθύνει με ευαισθησία στο ζήτημα της συντροφικότητας και της ερωτικής προδοσίας. Μια ανυπόκριτη καταγραφή της εν βρασμώ ανθρώπινης ψυχολογίας με την ωμότητα και τη σκληρότητα να διατρέχουν το δραματικό κείμενο, κόντρα στον καθωσπρεπισμό των ημερών.