Τώρα τα γλέντια μας τελείωσαν.

Αυτοί οι ηθοποιοί μας, όπως σου είχα πει, πνεύματα ήταν όλοι κι εξατμίστηκαν,

γίναν αέρας, αέρας διάφανος.

Κι όπως το ανυπόστατο οικοδόμημα αυτού του θεάματος,

Έτσι κι οι πύργοι οι νεφελοσκεπείς, τα έκπαγλα παλάτια,

οι επιβλητικοί ναοί, η ίδια η γήινη σφαίρα, μάλιστα,

μαζί μ’ όσους θα την κληρονομήσουνε, θα διαλυθούν·

θα σβήσουν όπως έσβησε η άυλη τούτη φαντασμαγορία,

και δεν θ’ αφήσουν πίσω τους ούτε καπνό.

Είμαστε από το υλικό που είναι φτιαγμένα τα όνειρα,

και τη ζωούλα μας ύπνος την περιβάλλει.

Ουίλιαμ Σαίξπηρ, Τρικυμία, Πράξη Α, Σκ. Ι

Μεταφρ. Νίκος Χατζόπουλος