Τρεις ιστορίες γυναικών με το ίδιο όνομα.
Η Έλλη μία ώριμη γυναίκα, ζητά απεγνωσμένα πίσω την παιδική της ηλικία, φωνάζοντας στο τώρα «Ιδού εγώ η ωριμότις μου. Τα έβλεπα πλέον όλα τρύπια».
Η Έλλη της δεύτερης ιστορίας, πενθεί για τον αυτόχειρα αδελφό της, μονολογώντας μες την πνιγμένη της λύπη, «Να έβλεπα γερμένο το κεφάλι του, πράγμα συνηθισμένο για το Μάνο, αλλά όχι έτσι Παναγία μου… όχι έτσι!».
Η Έλλη της τρίτης πράξης, διανύει χιλιόμετρα με το αυτοκίνητο της ανακαλώντας μνήμες του παρελθόντος της, από την καθημερινότητα που ζούσε πλάι στους γονείς της, που μόνο ευχάριστες δεν ήταν.
Θα συγκρουστούμε με τον πόνο. Και την αλήθεια του.
«-Τι θα γίνεις εσύ, παιδί μου, όταν μεγαλώσεις, φόνισσα? -Όχι, μαμά, ξένη.»
Θα συναντήσουμε την άγια χρησιμότητα της τρυφερότητας. Την κρυμμένη αισιοδοξία του αυτοσαρκασμού, αλλά και τη δύναμη του κυνισμού.
«Να σας αφήνω τώρα. Χάρηκα που τα είπαμε έτσι από κοντά, τόσα χρόνια ξένοι.»
«Η ζωή δεν είναι αλλού και δεν είναι των άλλων. Η ζωή είναι εδώ και απαιτεί την απόλυτη προσοχή μας».
Στο έργο σίγουρα θα βρει κάποιος ένα κομμάτι τους εαυτού του, μία λέξη που δεν έχει πει, μία σκέψη που έχει κάνει, πράγματα που δεν εκμυστηρεύτηκε ποτέ ούτε σε άλλους, ούτε στον ίδιο του τον εαυτό, ιστορίες που έχουν ειπωθεί, σκέψεις που χαράζουν και τσαλακώνουν την ψυχή.
Συγγραφέας: Στέλλα Βλαχογιάννη
Συντελεστές
Σκηνοθεσία: Στάθης Παπουλίδης
Παίζουν: Βίκυ Ζαφειρέλη, Ευθυμία Σκοπελίτου, Μαριαντίνη Καριμάλη
Πληροφορίες
Θέατρο Ταξίδι Ονείρου, Στεφ. Τάττη 3, Θεσσαλονίκη, τηλ. 6972702870
2015-05-24 – 2015-05-27
8€, 5€ (φοιτητικό, ανέργων)