Ο νέος γενικός κύκλος σεμιναρίων του συγγραφέα Θανάση Τριαρίδη με τίτλο: «Αναζητώντας τον φλεγόμενο ροδανθό * Όνειρα και εφιάλτες της Δύσης στον παγκόσμιο κινηματογράφο» αρχίζει αυτήν την εβδομάδα στην Αθήνα (έναρξη: Παρασκευή 16 Οκτωβρίου 2015) και στην Θεσσαλονίκη (έναρξη: Τετάρτη 14 Οκτωβρίου 2015). Την διοργάνωση των σεμιναρίων έχουν οι Εκδόσεις Ευρασία.
Πρόκειται για μια ακολουθία 30 σεμιναρίων που θα κρατήσουν μέχρι το καλοκαίρι του 2016 και πραγματεύονται έξι πυρηνικά αιτήματα της Δύσης, έξι ζωτικούς ομφάλιους λώρους του δυτικού πολιτισμού: Την αγωνία του μέλλοντος κόσμου, την εμμονή του Υπερανθρώπου, στην συνάντησή μας με τα τέρατα μας, τη σύγκρουση της ανθρώπινης βούλησης με το ολέθριο πεπρωμένο, τα δάκρυα του έρωτα (και της ερωτικής απελπισίας), και, τέλος, το όνειρο της θυσίας.
Στη διαδρομή αυτή θα συντρέξουν, ως (προφανώς αυθαίρετο) υλικό βάσης, 103 από τις κορυφαίες ταινίες στην ιστορία του κινηματογράφου. Ο Τσάπλιν, ο Αϊζενστάιν, ο Μουνράου, ο Λάνγκ, ο Ντράγιερ, ο Ρενουάρ, ο Γουέλς, ο Χίτσκοκ, ο Ροσελίνι, ο Ντε Σίκα, ο Λιν, ο Μπέργκμαν, ο Μπερξόν, ο Κιούμπρικ, ο Παζολίνι, ο Ταρκόφσκι, ο Κόπολα, ο Πολάνσκι, ο Φόρμαν, ο Σκορτσέζε, ο Σκοτ, ο Λούκας, ο Σπήλμπερκ, ο Κισλόφσκι, ο Μπάρτον, ο Λαρς Φον Τρίερ και δεκάδες άλλοι καλούνται να συνεισφέρουν σωτήριες και δαιμονικές εικόνες, βλέμματα, ίσκιους και σχήματα του κενού που περιβάλλει.
Τα σεμινάρια θα γίνονται στην Αθηνά κάθε Παρασκευή στο Dasein Lab (Δεύτερος όροφος θεάτρου Άνεσις, δεξιά είσοδος, Κηφισίας 14, Αμπελόκηποι) Και στη Θεσσαλονίκη κάθε Τετάρτη στον πάνω όροφο του Café Bazaar (Παπαμάρκου 34, Πλατεία Άθωνος).
Εγγραφές και πληροφορίες στα τηλέφωνα 6937160705 και 2103614968.
ΑΝΑΛΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΩΝ
Α. Το όνειρο του μέλλοντος ως εφιάλτης του παρόντος.
Οι μελλοντικοί κόσμοι στον κινηματογράφο: η επιστημονική φαντασία, η τεχνητή νοημοσύνη, το επερχόμενο σώμα, η διερχόμενη αγάπη.
[ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ — 14 * 21 * 29 Οκτωβρίου * 4 * 11 Νοεμβρίου 2015
ΑΘΗΝΑ — 16 * 23 * 30 Οκτωβρίου * 6 * 13 Νοεμβρίου 2015]
Α1. Το μέλλον ως επιτακτικό αίτημα του παρόντος. Η επιστήμη ως φαντασία.
Οι ευτοπίες και οι δυστοπίες: μια εισαγωγή.
Α2. Η εξέγερση των μηχανών: το αίτημα για ανθρωποποίηση ως εφιάλτης.
Α3. Η παρα-πραγματικότητα: κόσμοι δίπλα και πέρα απ’ τον κόσμο.
Α4. «Δάκρυα στη βροχή». Η ύπαρξη στα χρόνια του μέλλοντος κόσμου.
Α5. Ανακεφαλαίωση κύκλου. / Υποθέσεις εργασίας και συζήτηση.
Ταινίες που θα εξεταστούν στον κύκλο:
METROPOLIS, Φριτζ Λανγκ * ΤΟ ΚΟΥΡΔΙΣΤΟ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ, Στάνλεϊ Κιούμπρικ * 2001, Η ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΤΟΥ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΟΣ, Στάνλεϊ Κιούμπρικ * STARS WARS, EPISODE IV, Τζορτζ Λούκας * STARS WARS, EPISODE V, Ίρβιν Κέρσχνερ * BLADE RUNNER, Ρίντλεϊ Σκοτ * MAD MAX 1, Τζορτζ Μίλερ * MAD MAX, ROAD OF FURY, Τζορτζ Μίλερ * BRAZIL, Τέρι Γκίλιαμ * ΟΛΙΚΗ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ, Πολ Βερχόφεν * 12 ΠΙΘΗΚΟΙ, Τέρι Γκίλιαμ * ΑΙ, Στήβεν Σπήλμπεργκ * MATRIX, Αδελφοί Γουατσόφσκι * GATTACA, Άντριου Νίκολ * ΟΙ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΕΣ, Τζόναθαν Μόστοου * INCEPTION, Κρίστοφερ Νόλαν
***
Β. Ο Υπεράνθρωπος ως κεντρικό αίτημα της Δύσης.
Η αποτύπωση της υπερανθρωπικής φαντασίωσης στον κινηματογράφο.
[ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ — 18 * 25 Νοεμβρίου * 2 * 9 * 16 Δεκεμβρίου 2015
ΑΘΗΝΑ — 20 * 27 Νοεμβρίου * 4 * 11 * 18 Δεκεμβρίου 2015]
Β1. Übermensh, Superman, Αχιλλέας, Ιησούς και Άμλετ.
Η αναζήτηση του Υπεράνθρωπου ως φαντασιακή κορύφωση της Δύσης.
Β2. Από το «I am Spartacus» μέχρι το «My name is Bond».
Από την χειραφέτηση ως την καταστολή: ο Υπερήρωας ως πολιτική κατασκευή.
Β3. «Μια διαμαντένια σφαίρα»: Ο Υπεράνθρωπος ως ανθρώπινη τραγωδία.
Ύβρις, κάθαρση και τραγική μόλυνση στο υπερανθρωπικό σχέδιο.
Β4. The Tramp: Ο αντεστραμμένος Υπεράνθρωπος.
Β5. Ανακεφαλαίωση κύκλου. / Υποθέσεις εργασίας και συζήτηση.
Ταινίες που θα εξεταστούν στον κύκλο:
ΤΑ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΠΑΘΗ, Πιερ Πάολο Παζολίνι * Ο ΙΗΣΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗ ΝΑΖΑΡΕΤ , Φράνκο Τζεφιρέλι * ΤΑ ΠΑΘΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ , Μελ Γκίμπσον * Ο ΚΛΕΦΤΗΣ ΤΗΣ ΒΑΓΔΑΤΗΣ, Ντάγκλας Φέρμπανκς * ΚΑΠΤΕΝ ΜΠΛΑΝΤ , Μάικλ Κέρτιζ * ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ, Στάνλεϊ Κιούμπρικ * ΤΡΟΙΑ, Βόλφαρτ Πέτερσεν * Ο ΜΟΝΟΜΑΧΟΣ, Ρίντλεϊ Σκοτ * ΗΡΑΚΛΗΣ, Disney Animation * JAMES BOND ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΔΡ ΝΟ , Τέρενς Γιανγκ * JAMES BOND, ΚΑΖΙΝΟ ΡΟΥΑΓΙΑΛ, Μάρτιν Κάμπελ * INDIANA JONES, ΚΥΝΗΓΟΙ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΚΙΒΩΤΟΥ, Στήβεν Σπήλμπεργκ * INDIANA JONES, Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΑ, Στήβεν Σπήλμπεργκ * SUPERMAN, Ρίτσαρντ Ντόνερ * SUPERMAN, ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΠΟ ΑΤΣΑΛΙ, Ζακ Σνάιντερ * ΒΑΤΜΑΝ, Τιμ Μπάρτον * ΒΑΤΜΑΝ, ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ ΙΠΠΟΤΗΣ, Κρίστοφερ Νόλαν * ΟΛΙΚΗ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ, Πολ Βερχόφεν * ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ 3, Τζ. Τζ. Άμπρααμς * X MEN, Μπράιαν Σίνγκερ * X-MEN, Η ΤΕΛΙΚΗ ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ, Μπρετ Ρέιτνερ * ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΩΡΑ, Φράνσις Φορντ Κόπολα * ΒΕΡΟΛΙΝΟ, ΕΤΟΣ ΜΗΔΕΝ, Ρομπέρτο Ροσελίνι * ΚΛΕΦΤΗΣ ΠΟΔΗΛΑΤΩΝ, Βιτόριο ντε Σίκα * Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ, Ρομπέρτο Μπενίνι * ΤΟ ΧΑΜΙΝΙ, Τσάρλυ Τσάπλιν
***
Γ. Τα τέρατα ως ανθρώπινη κατάσταση.
Απεικονίσεις του τερατικού και του ανοίκειου στον κινηματογράφο.
[ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ — 13 * 20 * 27 Ιανουαρίου * 3 * 10 Φεβρουαρίου 2016
ΑΘΗΝΑ — 15 * 22 * 29 Ιανουαρίου * 5 * 12 Φεβρουαρίου 2016]
Γ1. Το τέρας ως επιθυμία της ανθρωπότητας:
Μια εισαγωγή στην ιστορία των τεράτων.
Γ2. Τα άνθη του κακού: τα τέρατα ως ρομαντικός τρόμος,
ως απαγορευμένη εικόνα, ως ανομολόγητη ηδονή.
Γ3. Ο έρωτας των τεράτων: όπου τα τέρατα πεθαίνουν από αγάπη.
Γ4. Ο εαυτός ως τέρας. Ο τερατικός αντικατοπτρισμός του εγώ.
Γ5. Ανακεφαλαίωση κύκλου. / Υποθέσεις εργασίας και συζήτηση.
Ταινίες που θα εξεταστούν στον κύκλο:
ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ, ΜΙΑ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΡΟΜΟΥ, Φρίντριχ Μουνράου * Η ΠΕΝΤΑΜΟΡΦΗ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΡΑΣ, Ζαν Κοκτώ * ΕΤ, Στήβεν Σπήλμπεργκ * ALIEN, Ρίντλεϊ Σκοτ * Ο ΨΑΛΙΔΟΧΕΡΗΣ, Τιμ Μπάρτον * ΔΡΑΚΟΥΛΑΣ, Φράνσις Φορντ Κόπολα * ΦΡΑΝΚΕΝΣΤΑΪΝ, Κένεθ Μπράνα * ΚΙΝΓΚ ΚΟΝΓΚ , Πήτερ Τζάκσον * ΨΥΧΩ, Άλφρεντ Χίτσκοκ * Η ΑΠΟΣΤΡΟΦΗ, Ρόμαν Πολάνσκι * Ο ΕΞΟΡΚΙΣΤΗΣ, Γουίλιαμ Φρίντκιν * DON’T LOOK NOW , Νίκολας Ρεγκ * Ο ΕΝΟΙΚΟΣ, Ρόμαν Πολάνσκι * Η ΛΑΜΨΗ, Στάνλεϊ Κιούμπρικ * Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ, Λαρς φον Τρίερ
***
Δ. Το πεπρωμένο: ο μεγάλος Κανόνας της ανθρωπότητας
Από την ανθρώπινη βούληση στην ανθρώπινη συντριβή.
[ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ — 17 * 24 Φεβρουαρίου * 2 * 9 * 16 Μαρτίου 2016
ΑΘΗΝΑ — 19 * 26 Φεβρουαρίου * 4 * 11 * 18 Μαρτίου 2016]
Δ1. Από την ανθρώπινη βούληση στην ανθρώπινη συντριβή:
Όπου η σαιξπηρική οπτική περί πεπρωμένου εισβάλλει στον κινηματογράφο.
Δ2. Rosebud: O άνθρωπος ως αίνιγμα του κόσμου.
Δ3. «Nothing is written»: Ο μικρός άνθρωπος μπροστά στην μεγάλη Ουτοπία.
Δ4. «Εμείς είμαστε οι χώρες»: η προσωπική τραγωδία ως έσχατη ταυτότητα.
Δ5. Ανακεφαλαίωση κύκλου. / Υποθέσεις εργασίας και συζήτηση.
Ταινίες που θα εξεταστούν στον κύκλο:
Ο ΠΟΛΙΤΗΣ ΚΕΪΝ, Όρσον Ουέλς * Ο ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ, Ζαν Ρενουάρ * ΙΒΑΝ Ο ΤΡΟΜΕΡΟΣ, Σεργκέι Άιζενσταϊν * ΑΜΛΕΤ, Λόρενς Ολίβιε * ΟΘΕΛΛΟΣ, Όρσον Ουέλς * ΣΤΑΥΡΟΙ ΣΤΟ ΜΕΤΩΠΟ, Στάνλει Κιούμπρικ, Ο ΛΟΡΕΝΣ ΤΗΣ ΑΡΑΒΙΑΣ, Ντέιβιντ Λιν * ΑΝΤΡΕΪ ΡΟΥΜΠΛΙΟΦ, Αντρέι Ταρκόφσκι * Ο ΝΟΝΟΣ 1, Φράνσις Φορντ Κόπολα * Ο ΝΟΝΟΣ 2, Φράνσις Φορντ Κόπολα * Ο ΝΟΝΟΣ 3, Φράνσις Φορντ Κόπολα * CHINATOWN, Ρόμαν Πολάνσκι * ΜΠΑΡΥ ΛΙΝΤΟΝ, Στάνλεϊ Κιούμπρικ * 1900, Μπερνάρντο Μπερτολούτσι * Ο ΕΛΑΦΟΚΥΝΗΓΟΣ, Μάικλ Τσιμίνο * ΟΡΓΙΣΜΕΝΟ ΕΙΔΩΛΟ, Μάρτιν Σκορτσέζε * Ο ΣΗΜΑΔΕΜΕΝΟΣ, Μπράιαν ντε Πάλμα * ΚΑΠΟΤΕ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ, Σέρτζιο Λεόνε * AMADEUS, Μίλος Φόρμαν
***
Ε. Τα δάκρυα του έρωτα: η συνάντηση και η ματαίωση
Η ερωτική απελπισία στον καιρό της κινούμενης εικόνας.
[ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ — 23 * 30 Μαρτίου * 06 * 13 *20 Απριλίου 2016
ΑΘΗΝΑ — 24 Μαρτίου * 01 * 08 * 15 * 22 Απριλίου 2016]
Ε1. Η προσδοκία της ερωτικής συνάντησης ως κεντρικό όνειρο της Δύσης.
Ε3. Η απουσία και απελπισία: Η ερωτική ματαίωση ως ανθρώπινη τραγωδία.
Ε2. «Love never dies». Έρωτας σταθερός πέρα από τον θάνατο και τον χρόνο.
Ε4. «We’ll always have Paris»: Η μνήμη και οι νύχτες, από εδώ και πέρα.
Ε5. Ανακεφαλαίωση κύκλου. / Υποθέσεις εργασίας και συζήτηση.
Ταινίες που θα εξεταστούν στον κύκλο:
ΤΑ ΦΩΤΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ, Τσάρλυ Τσάπλιν * ΚΑΖΑΜΠΛΑΝΚΑ, Μάικλ Κερτίζ * ΣΥΝΤΟΜΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ, Ντέιβιντ Λιν * Ο ΤΡΙΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, Κάρολ Ριντ * VERTIGO, Άλφρεντ Χίτσκοκ * ΔΟΚΤΟΡ ΖΙΒΑΓΚΟ, Ντέιβιντ Λιν * SOLARIS, Αντρέι Ταρκόφσκι * Η ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΑΙΣΘΗΣΕΩΝ, Ναγκίσα Όσιμα * ΔΡΑΚΟΥΛΑΣ, Φράνσις Φορντ Κόπολα * ΤΑ ΑΠΟΜΕΙΝΑΡΙΑ ΜΙΑΣ ΜΕΡΑΣ, Τζέιμς Άιβορι * Ο ΑΓΓΛΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ, Άντονι Μινγκέλα * 2046, Γουαν Καρ Βάι
***
ΣΤ. Το όνειρο της θυσίας
Η θυσία ως ζωτικό αίτημα της ανθρώπινης συνθήκης
[ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ — 11 * 18 * 25 Μαΐου * 1 * 8 Ιουνίου 2016
ΑΘΗΝΑ — 13 * 20 * 27 Μαΐου * 3 * 10 Ιουνίου 2016]
ΣΤ1. Η θυσία ως θεολογικός Λόγος. Η θεολογική σωτηρία μέσα στον ζοφερό κόσμο.
ΣΤ2. Η θυσία ως διαστελλόμενη απελπισία της ερωτικής απορίας.
ΣΤ3. Η θυσία ως εξιλέωση της ανθρώπινης τραγωδίας.
ΣΤ4. «Γιατί, μπαμπά»: Η θυσία ως συνάντηση μέσα στο αίνιγμα του κόσμου.
ΣΤ5. Ανακεφαλαίωση κύκλου. / Υποθέσεις εργασίας και συζήτηση.
Ταινίες που θα εξεταστούν στον κύκλο:
ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΤΗΣ ΖΑΝ ΝΤ’ ΑΡΚ, Καρλ Ντράγιερ * Ο ΛΟΓΟΣ, Καρλ Ντράγιερ * ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΝΟΣ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΕΦΗΜΕΡΙΟΥ, Ρομπέρ Μπερξόν * ΜΟΥΣΕΤ, Ρομπέρ Μπερξόν * Η ΕΒΔΟΜΗ ΣΦΡΑΓΙΔΑ, Ίνγκμαρ Μπέργκμαν * Η ΠΗΓΗ ΤΩΝ ΠΑΡΘΕΝΩΝ, Ίνγκμαρ Μπέργκμαν * ΣΤΑΛΚΕΡ, Αντρέι Ταρκόφσκι * ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ, Αντρέι Ταρκόφσκι * ΘΥΣΙΑ, Αντρέι Ταρκόφσκι * ΤΡΙΑ ΧΡΩΜΑΤΑ: Η ΜΠΛΕ ΤΑΙΝΙΑ, Κριστόφ Κισλόφσκι * ΜΗΔΕΙΑ, Λαρς Φον Τρίερ * ΔΑΜΑΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΚΥΜΑΤΑ, Λαρς Φον Τρίερ * ΝΤΟΓΚΒΙΛ, Λαρς Φον Τρίερ * Ο ΤΑΞΙΤΖΗΣ, Μάρτιν Σκορτσέζε * ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΩΡΑ, Φράνσις Φορντ Κόπολα * BLADE RUNNER , Ρίντλεϊ Σκοτ * ΜΑΤΙΑ ΕΡΜΗΤΙΚΑ ΚΛΕΙΣΤΑ, Στάνλεϊ Κιούμπρικ * Η ΠΗΓΗ, Ντάρεν Αρονόφσκι
***
Για την ακολουθία σεμιναρίων Αναζητώντας το φλεγομενο ροδανθο
Μέσα από τους έξι κύκλους της ακολουθίας σεμιναρίων Αναζητώντας το φλεγομενο ροδανθό θα επιχειρηθεί ένα πνευματικό ταξίδι στα όνειρα και τους εφιάλτες του δυτικού πολιτισμού έτσι όπως αυτά εκφράστηκαν, πλαισιώθηκαν και πολλαπλασιάστηκαν στην κινηματογραφική οθόνη. Το ταξίδι αυτό (εξ αρχής λειψό – όπως άλλωστε λειψό είναι και το βλέμμα μας) θα σταθεί σε έξι πυρηνικά αιτήματα της Δύσης, σε έξι ζωτικούς ομφάλιους λώρους του δυτικού πολιτισμού: Στην αγωνία του μέλλοντος κόσμου, στην εμμονή του Υπερανθρώπου, στην συνάντησή μας με τα τέρατα μας, στη σύγκρουση της ανθρώπινης βούλησης με το ολέθριο πεπρωμένο, στα δάκρυα του έρωτα (και της ερωτικής απελπισίας), και, τέλος, στο όνειρο της θυσίας.
Στη διαδρομή αυτή θα συντρέξουν, ως (προφανώς αυθαίρετο) υλικό βάσης, 103 από τις κορυφαίες ταινίες στην ιστορία του κινηματογράφου. Ο Τσάπλιν, ο Αϊζενστάιν, ο Μουνράου, ο Λάνγκ, ο Ντράγιερ, ο Ρενουάρ, ο Γουέλς, ο Χίτσκοκ, ο Ροσελίνι, ο Ντε Σίκα, ο Λιν, ο Μπέργκμαν, ο Μπερξόν, ο Κιούμπρικ, ο Παζολίνι, ο Ταρκόφσκι, ο Κόπολα, ο Πολάνσκι, ο Φόρμαν, ο Σκορτσέζε, ο Σκοτ, ο Λούκας, ο Σπήλμπερκ, ο Κισλόφσκι, ο Μπάρτον, ο Λαρς Φον Τρίερ και δεκάδες άλλοι καλούνται να συνεισφέρουν σωτήριες και δαιμονικές εικόνες, βλέμματα, ίσκιους και σχήματα του κενού που περιβάλλει.
***
Ο κινηματογράφος υπήρξε η πρώτη σύνολη τέχνη (αυτή που συγκεράζει μέσα της όλες τις προηγούμενες – και τις επόμενες) αλλά και η πρώτη καθολική τέχνη, καθώς, μόνον αυτή από όλες τις υπόλοιπες, μπορεί να απευθυνθεί σε οποιοδήποτε κοινό δίχως πολιτισμικές, μορφωτικές, κοινωνικές ή άλλες προϋποθέσεις. Έτσι, στον αιώνα της ύπαρξής του, το σινεμά ουσιαστικά δημιούργησε ένα παλίμψηστο όλης της ιστορίας (: της αφήγησης) της Δύσης, του παρελθόντος και του μέλλοντός της, του ονείρου της και του εφιάλτη της. Η εφεύρεση των Λυμιέρ που ξεκίνησε ως μία τεχνική χυδαίας (μαζικής) ψυχαγωγίας έγινε πολύ γρήγορα μια ζωτική άβυσσος, ένα φοβερό και θαυμάσιο τέρας που αυξάνει εαυτόν.
Ο κινηματογράφος μνημονικοποιεί τον χρόνο – μετατρέπει τον ανθρώπινο σπασμό σε φωτεινό μνήμα, σε σήμα, σε τάφο. Κι αν κάθε ποίημα είναι ένας επιτάφιος, κάθε κινούμενη εικόνα, κάθε τρεμάμενη εικόνα (κάθε ζωντανή εικόνα) είναι ένας τάφος, καμωμένος από φωτόνια και βλέμματα. Ο κινηματογράφος κλέβει τη ζωή για να την κάνει αφήγηση – και η κλεμμένη ζωή ανήκει πάντοτε στα μάτια που την βλέπουν, πολλαπλασιάζεται μέσα σε αυτά και ανθίζει.
Ο κινηματογράφος είναι ένας πολλαπλασιαστής. Πολλαπλασιαστής του ματαιωμένου χρόνου, πολλαπλασιαστής της μνήμης, πολλαπλασιαστής του φόβου και της αγάπης. Βλέπουμε κινηματογράφο για να αντιζυγίσουμε την ανημποριά της βιολογίας μας, το σφάλμα της λογικής μας, το μέγα ψεύδος της αφήγησης μας, τη ματαιότητά μας. Βλέπουμε κινηματογράφο για να ελευθερωθούμε από την τρομερή κλεψύδρα, για να συνδεθούμε με τους άλλους μέσα σε έναν σπασμένο καθρέφτη, πάντοτε εν αινίγματι, για να αντιγυρίσουμε στα σκοτεινά έναν απονενοημένο χαιρετισμό, ένας απονενοημένο σπασμό, εν τέλει ένα απονενοημένο τρέμισμα ζωής στην κυρίαρχη αντι-ζωή που ονομάζεται Νόημα ή Καιρός ή Θεός ή Πεπρωμένο.
***
Με τα δεδομένα αυτά ορίζεται και ο προσδοκώμενος στόχος του σεμιναρίου: μια λοξή ιστορία του δυτικού πολιτισμού, άρα και του κινηματογράφου – κι εντέλει του εαυτού μας μέσα σε αυτόν. Ενδεχομένως και κάτι ακόμη περισσότερο: μετά τα λόγια και τις ιδέες, και πέρα από το πνευματικό σχήμα που ντύνουμε τα αινίγματα, στο τέλος των εικόνων, στα βάθη των εικόνων, εντέλει στο απώτατο βάθος κάθε φωτεινού τάφου, η ίδια πάντοτε παλιά (μα όχι πια κρυφή) προσδοκία: μια συνάντηση με το βλέμμα σου, με τη μοίρα σου, τη ριξιά σου που περιμένει να ελευθερωθεί.
Θανάσης Τριαρίδης – Οκτώβριος 2015