Η μέρα μετά

ποτέ δεν ήταν τόσο κοντά με τη μέρα πριν

Όχι απλώς σαν μια φυσική ακολουθία της

αλλά αντίθετα  σαν μια εγγενής ανακολουθία της

Γιατί για να πας σε αυτό το  μετά

 πρέπει να έρθεις αντιμέτωπος με το πριν

 σαν μια αναίρεση,

σαν ένα αδιέξοδο μαθηματικό μοντέλο

που απέτυχε να σου αποδείξει αυτό που ως ανθρωπότητα αγνόησες,

που προσπέρασες,

που δεν έμαθες,

 που δεν ήθελες να μάθεις

 ή

 που έμαθες αλλά το ξέχασες,

 που δεν πήρες σοβαρά

 ή

που δεν είχες το χρόνο να το πάρεις σοβαρά,

 που ήσουν κουρασμένη στους φρενήρεις  ρυθμούς σου για να το δεις

 ή

γιατί είχες την εξωφρενική αυτοπεποίθηση πως και αυτό το μετά

– το όποιο μετά-

θα το μεταμορφώσεις σε ένα πριν κανονικότητας

Κάποτε έγινε και αυτό όπως και άλλα, θα πεις.

Γιατί όλα ξεκινούν μια μέρα πριν το μετά,

 όπως τα εντυπωσιακά flash back σε ταινίες επιστημονικής φαντασίας.

Όμως μήπως ξεχνάμε πως αυτή την ταινία δεν τη σκηνοθετούμε εμείς;