Η CarouselFILMS παρουσιάζει από την Πέμπτη 7 Απριλίου ένα ντοκιμαντέρ του ΣΠΥΡΟΥ ΤΣΙΦΤΣΗ για τη ζωή και το έργο του ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΤΕΡΖΟΠΟΥΛΟΥ:
ΔΙΟΝΥΣΟΣ, η επιστροφή
2020, 97 λεπτά, έγχρωμο, Ελληνικά

Βραβεία
Φεστιβάλ on Art (Πολωνία)
Δεύτερη καλύτερη ταινία μεγάλου μήκους
Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Ιεράπετρας
3o Βραβείο καλύτερης ελληνικής ταινίας μεγάλου μήκους, Βραβείο μοντάζ
World Film Carnival – Singapore
Βραβείο καλλιτεχνικού επιτεύγματος

Επίσημη συμμετοχή στα φεστιβάλ:
Berlin International Art Film Festival (Γερμανία)
L’Europe autour de l’Europe (Γαλλία)
GrecDoc (Γαλλία)
Melbourne Lift off Film Festival (Αυστραλία)
GrecDoc festival (Γαλλία)
BeiJing Film Festival (Κίνα)
Boston Independent Film Awards (ΗΠΑ)
Sierra International Film We ekend (Βολιβία)
Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης
Φεστιβάλ Ελληνικού Ντοκιμαντέρ Χαλκίδας – DocFest

Σενάριο – Σκηνοθεσία: Σπύρος Τσιφτσής
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Δημήτρης Κατσαΐτης, Σπύρος Τσιφτσής
Ήχος: Απόστολος Ντασκαγιάννης, Σπύρος Τσιφτσής
Μοντάζ: Σπύρος Τσιφτσής
Μουσική: Μιχάλης Τσιφτσής
Επεξεργασία ήχου: Κώστας Βαρυμποπιώτης 
Παραγωγός: Μαρία Γεντέκου
Συμπαραγωγοί: Hande Zerkin, Σπύρος Τσιφτσής, EKK
Παραγωγή: Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, Portolanos Films, Moveit Film & Σπύρος Τσιφτσής

ΣΥΝΟΨΗ
Ήταν το 1986 όταν ο Θεόδωρος Τερζόπουλος συγκλόνισε το θεατρικό τοπίο με τη ριζοσπαστικά πρωτοποριακή παράσταση των Βακχών. Η τεράστια επιτυχία της παράστασης σε διεθνή φεστιβάλ σε όλο τον κόσμο, το σκηνικό ιδίωμα του Τερζόπουλου και η μέθοδος που δημιουργήθηκε οδήγησαν στη δημιουργία του θεάτρου Άττις. Ο Διόνυσος, ο Θεός της Καταστροφής και της Αναγέννησης, ήταν πάντα η μεγάλη έμπνευση για τον σκηνοθέτη. 35 χρόνια αργότερα, ο Τερζόπουλος έχοντας πραγματοποιήσει περισσότερες από 2000 παραστάσεις σε όλο τον κόσμο (από το Πεκίνο και την Ταϊβάν έως τη Νέα Υόρκη και την Κολομβία) σε κορυφαία διεθνή φεστιβάλ θεάτρου και με συνεχείς προσκλήσεις και συνεργασίες στην Ευρώπη, τη Ρωσία, την Κίνα, τις ΗΠΑ, θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους Ευρωπαίους σκηνοθέτες, διακεκριμένο μέλος της πρωτοπορίας στο παγκόσμιο θέατρο. Η ταινία ακολουθεί το παγκόσμιο ταξίδι του Τερζόπουλου, από το χωριό Μακρύγιαλος όπου γεννήθηκε, ο τέταρτος γιος ενός Έλληνα μετανάστη από τη Μαύρη Θάλασσα, στο Berliner Ensemble στο Βερολίνο, στη Ρωσία, στην Κίνα, στις ΗΠΑ, στη θεατρική του βάση στην Αθήνα, και τέλος, στους Δελφούς, όπου ξεκίνησαν όλα πριν από 35 χρόνια.

O ΧΑΪΝΕΡ ΜΥΛΛΕΡ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΟΔΩΡΟ ΤΕΡΖΟΠΟΥΛΟ
«Στο θέατρο του Τερζόπουλου ο μύθος δεν είναι παραμύθι, αλλά συμπυκνωμένη εμπειρία, η διαδικασία της πρόβας δεν είναι εκτέλεση μιας δραματουργικής θεώρησης, αλλά μια περιπέτεια σ’ ένα ταξίδι στο τοπίο της μνήμης, μια αναζήτηση των χαμένων κλειδιών της ενότητας του σώματος με τον λόγο, της λέξης ως φυσική οντότητα.»
Βερολίνο, 2 Ιουνίου 1987

Ο ΤΑΝΤΑΣΙ ΣΟΥΖΟΥΚΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΟΔΩΡΟ ΤΕΡΖΟΠΟΥΛΟ
«Η δουλειά του Θεόδωρου Τερζόπουλου έδωσε έκφραση στην ουσία της τραγωδίας με έναν πρωτότυπο και σύγχρονο τρόπο. Γι’ αυτό πιστεύω ακράδαντα πως ο έργο του και οι ιδέες που το διέπουν πρέπει να παραδοθούν και στις επόμενες γενιές. Σήμερα η δουλειά του βρίσκει αναγνώριση στις πέντε ηπείρους μας.»
Τόκυο, 2 Απριλίου 1994

Σημείωμα για την ταινία από τον Αχιλλέα Κυριακίδη – Συγγραφέα, Σκηνοθέτη, Μεταφραστή,
Κριτικό κινηματογράφου
«Ένα τελευταίο πράγμα είναι… ο χαιρετισμός.»
Έτσι τελειώνει τον υπέροχο λόγο του μπροστά στο φακό ο άνθρωπος που το συγκλονιστικό του πορτρέτο ήταν η ευτυχέστερη πρεμιέρα μου ως θεατή στο διαδικτυακό 22ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, ο Θόδωρος Τερζόπουλος. Αλλά χαιρετισμός μπορεί να είναι και το πρώτο πράγμα σ’ αυτό μου το σχόλιο για μια κινηματογραφική έργο- και προσωπο γραφία για την οποία η μόνη μεμψιμοιρία που μπορεί να διατυπώσει ένας θεατής είναι ότι δεν του δίνει το δικαίωμα να διατυπώσει καμία. Χαιρετώ, λοιπόν, με όλη την αισθητική συγκίνηση που μου χάρισε η ταινία (αλλά και την άλλη συγκίνηση, την πιο βαθιά, που μου χάρισε η αφιέρωση της ταινίας στη Λουκία Ρικάκη) ένα από τα καλύτερα γραμμένα, σκηνοθετημένα, φωτογραφημένα και μονταρισμένα κινηματογραφικά πορτρέτα που έχω δει ποτέ (ΟΛΑ έργο ΕΝΟΣ κινηματογραφιστή, που είχε την ευαισθησία και το χάρισμα να συνυφάνει τόσο δημιουργικά το σεβασμό του στην προσωπικότητα και την εκτίμηση στο έργο του μοντέλου του). Οι παρένθετες αναγνώσεις των επιστολών της μητέρας είναι απαράμιλλης σεναριακής ευρηματικότητας.

Βιογραφικό σημείωμα του Σπύρου Τσιφτσή
Γεννήθηκε στην Aθήνα το 1959 και σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων και Mάρκετινγκ στο New Hampshire και το Arkansas. Από τον Μάιο του 1988 εργάζεται στον οπτικοακουστικό χώρο, ενώ την περίοδο 2007-2010 δίδαξε σκηνοθεσία σε ιδιωτικό ίδρυμα στην Αθήνα. Από τον Σεπτέμβριο του 2001 έως τον Ιούλιο του 2008 ήταν υπεύθυνος για τις κινηματογραφικές παράγωγες, τη σκηνοθεσία και το μοντάζ των διαφημιστικών, κοινωνικών μηνυμάτων, εκπαιδευτικών, corporate video και των βίντεο-εκθεμάτων στις εκθέσεις του «Iδρύματος Mείζονος Eλληνισμού», με σημαντική συμμετοχή στα Ευρωπαϊκά Προγράμματα του Ιδρύματος. Ως σκηνοθέτης και υπεύθυνος μοντάζ έχει συνεργαστεί με τις σειρές ντοκιμαντέρ Παρασκήνιο, Φωτόσφαιρα, Ίχνη Ψυχής – Αφηγήσεις Ζωής, με τις σειρές για το βιβλίο Βιβλία στο Κουτί και Σελίδες με Θέα, με τα πολιτιστικά μαγκαζίνο Καλλίπολις, Aτζέντα, Ψηφιδωτό και Χρώματα, ενώ έχει κάνει την παραγωγή, τη σκηνοθεσία και το μοντάζ στις σειρές Ισορροπώντας στις Ράγες και Νυχτερινό Ωράριο για την Ελληνική Δημόσια Τηλεόραση ΕΡΤ. Παράλληλα έχει κάνει την παραγωγή, τη σκηνοθεσία και το μοντάζ σε ντοκιμαντέρ, ταινίες μικρού μήκους και βίντεο-εκθέματα. Οι ταινίες του έχουν διαγωνιστεί και βραβευτεί σε διάφορα φεστιβάλ.

ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΗ ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ
2011 Σ.Παπαδημητρίου: Η αναπνοή του αυτοσχεδιαστή (μμ)
2017 Αυτοί που τόλμησαν: Γ. Κοτζιάς
2018 Αυτοί που τόλμησαν: Ν. Καζαντζάκης
2020 ΔΙΟΝΥΣΟΣ, η επιστροφή