Κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις Αιγόκερως οι 3 τόμοι των Θεατρικών Απάντων του Σάκη Σερέφα.

Η σειρά ξεκίνησε το 2006 φιλοδοξώντας εκδόσει το σύνολο της δραματουργικής εργασίας σύγχρονων Ελλήνων θεατρικών συγγραφέων (έργα που έχουν παρασταθεία αλλά και άπαικτα ακόμη).

Σε κάθε τόμο περιλαμβάνεται η Παραστασιογραφία και Κριτικογραφία των έργων.

Ο Σάκης Σερέφας γεννήθηκε το 1960 στη Θεσσαλονίκη, όπου και ζει.

Σπούδασε Μεσαιωνική και Νέα Ελληνική Φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.

Το 2000 έγινε δεκτός από το Πανεπιστήμιο Columbia της Νέας Υόρκης, ως υπότροφος του Ιδρύματος Fulbright, όπου παρακολούθησε έναν κύκλο μαθημάτων του Τμήματος Κλασικών Σπουδών σχετικών με τη νεοελληνική Γλώσσα, Ιστορία και Λογοτεχνία.

Μέχρι σήμερα, έχει εκδώσει  βιβλία με ποίηση, πεζογραφία, θέατρο, μελέτες για πόλεις, για τόπους και για ποιητές, μεταφράσεις και ανθολογίες.

Έγραψε  θεατρικά έργα τα οποία έχουν ανέβει στο Εθνικό Θέατρο, στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, στο Φεστιβάλ Αθηνών-Επιδαύρου, στο Φεστιβάλ Φιλίππων-Καβάλας, στο Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν», στην Πειραματική Σκηνή της «Τέχνης», στο Tristan Bates Theatre (Λονδίνο, σε αγγλική μετάφραση) και αλλού.

Α’ ΤΟΜΟΣ  (ΜΟΝΟΠΡΑΚΤΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟΛΟΓΟΙ)

15 ΛΕΠΤΑ (ζεύγος μονόπρακτων)

Ένας άντρας και μια γυναίκα, ήρωες ενός θεατρικού έργου, βρίσκουν την ευκαιρία να αυτονομηθούν όταν ο συγγραφέας τους κάνει ένα διάλειμμα 15 λεπτών. Τόσος είναι ο χρόνος που έχουν για να ζήσουν μια πραγματική ζωή. Όταν ο συγγραφέας επιστρέφει για να ξεκινήσει και πάλι το γράψιμο, οι δύο ήρωές του αποφασίζουν να … 

ΖΩΕΣ ΓΙΑ ΦΑΓΩΜΑ (15 μονόπρακτα)

Ιστορίες ανθρώπων που κάποια τροφή σημάδεψε μοιραία το μέσα τους. Τα όνειρά τους. Το μυαλό τους. Τα πάθη τους. Τα πένθη τους. Άνθρωποι στους οποίους κάποιες τροφές έχουν ταυτιστεί στη μνήμη τους με κάποιο μοιραίο συμβάν. Αγαπημένοι νεκροί, ματαιωμένοι έρωτες, γενέθλιοι τόποι, απόντα σώματα, σβησμένες επιθυμίες, σημαδεύονται μέσα στις ψυχές τους με κάποια τροφή.

ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΒΛΑΚΕΙΑΣ (μονόλογος)

Ένας Εισηγητής διδάσκει σε ένα σεμινάριο ενός πανάκριβου ιδιωτικού Κολλεγίου  το οποίο ειδικεύεται στη διοίκηση επιχειρήσεων. 

Το θέμα της Εισήγησης είναι η διδασκαλία των βασικών αρχών που διέπουν τη βλακεία.

Ο Εισηγητής υποστηρίζει ως βασική αρχή του πως ένα ορισμένο ποσοστό βλακείας, αν υιοθετηθεί ως προσωπική συμπεριφορά, μπορεί να λειτουργήσει ωφέλιμα ως αντίδοτο στον αμοραλισμό της εποχής μας. Έτσι, η υπεράσπιση της βλακείας γίνεται μέσα από μια καυστική κριτική του σημερινού πολιτισμού.

Πιστεύει πως η βλακεία έχει μια ανθρωπιστική όψη, την οποία μπορούμε να αξιοποιούμε, μέσα σε έναν κόσμο τετράγωνης, και συχνά ανελέητης, λογικής.

ΘΑ ΣΕ ΠΑΡΕΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ (22 μονόπρακτα)

Είκοσι δύο ιστορίες ανθρώπων της μεγαλούπολης, που κάποια στιγμή τους ‘βαράει’ στη ζωή τους ένα άγριο ζόρι. Είναι άνθρωποι που τους βασανίζουν πάθη κάθε είδους, και το κοινό τους χαρακτηριστικό είναι ότι δεν το βάζουν κάτω, πέφτουν και σηκώνονται. Δύσκολα, αλλά σηκώνονται. Γιατί είναι άνθρωποι που τους παίρνει ο δρόμος.

Το έργο περιλαμβάνεται στον κατάλογο «Το Ευρωπαϊκό Θέατρο σήμερα: Μια επιλογή από τα 120 καλύτερα σύγχρονα ευρωπαϊκά θεατρικά έργα» της European Theatre Convention (ETC, 2010).

Β’ ΤΟΜΟΣ

ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΓΗ

 Στις 7 Αυγούστου 2003, στη δυτική πλευρά του όρους Χορτιάτης, λίγα χιλιόμετρα βόρεια της Θεσσαλονίκης,  προσγειώθηκε ένας ιπτάμενος δίσκος, καμουφλαρισμένος με την όψη εξοχικού σπιτιού. Επιβάτες του, ο Κας και η Φος.

Σκοπός της διαγαλαξιακής αποστολής ήταν η μελέτη και η καταγραφή της ανθρώπινης συμπεριφοράς, καθώς και η διερεύνηση της δυνατότητας προσαρμογής των εξωγήινων σε αυτήν.

Κάνουν βόλτες με αμάξι, παρατηρούν τα πατημένα σκυλιά στους δρόμους, ψωνίζουν ένα φαγκρί, πηγαίνουν στο θέατρο, επισκέπτονται μια παιδική χαρά κι ένα νεκροταφείο, κάνουν βόλτα σε πόλη, μιλούν μ’ έναν ζητιάνο, προσπαθούν να πάθουν μια ανάμνηση κι ένα ερωτικό ραντεβού εμπνευσμένο από τη Μαντάμ Μποβαρύ, και παραθέτουν ένα σαρκοβόρο αποχαιρετιστήριο δείπνο.

Κι όλα αυτά, γιατί έχουν μια πολύ σοβαρή αποστολή. Αποστολή στον πλανήτη Γη. Όπου όλοι και όλα είναι φαγώσιμα.

Μια  σαρκαστική ματιά πάνω στην ανελέητη πραγματικότητα των γήινων.

Το έργο τιμήθηκε με το Βραβείο του Υπουργείου Πολιτισμού για το 2007.

ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΗ

Μια Παναγιώτα ζει με τη μητέρα της και εργάζεται σε σούπερ μάρκετ.

Μια Παναγιώτα που ζει μοναχικά τη ζωή της.

Όλοι γύρω της δεν θέλουν να ζει μοναχικά τη ζωή της.

Δεν το αντέχουν. Δεν το επιτρέπουν αυτό. Και την πιέζουν. Να γίνει. Ζευγαρωμένη.

Όπως είναι όλοι αυτοί οι όλοι ζευγαρωμένοι.

Οπότε, αυτή η Παναγιώτα αποφασίζει να δράσει.

Ζευγάρωμα θέλετε; Θα το έχετε.

Μια Παναγιώτα εν δράσει. Ενδιαφέρον θέαμα.

Ναι, η ανθρωποφαγία είναι πάντα ένα ενδιαφέρον θέαμα. Και πολύ καθημερινό.

Ώσπου-

Γιατί σε κάθε σφαγείο υπάρχει ένα απρόβλεπτο ώσπου.

ΛΙΩΜΕΝΟ ΒΟΥΤΥΡΟ

Στα 1960, σε μια κρύα νύχτα του χειμώνα, κάποιος. δολοφόνησε την αρραβωνιαστικιά του μέσα στο δωμάτιο ενός ξενοδοχείου. 

Στα 2000, ένας συγγραφέας προσπαθώντας να ανασυστήσει, με τη μορφή αφηγήματος, αυτήν την αληθινή ιστορία, συναντιέται με τους επιζώντες μάρτυρες της υπόθεσης και με τον δράστη, και καταγράφει τη μαρτυρία τους. Ή μήπως τον καταγράφει αυτή;

ΜΑΜ

Επί επτά χρόνια, ένας μοναχικός μαθητής κι ένας μοναχικός οδηγός λεωφορείου αναπτύσσουν μια ιδιότυπη φιλία. Καθισμένοι πλάι-πλάι μέσα στο σχολικό λεωφορείο, συζητούν κι εξομολογούνται μυστικά κι εμπειρίες. Για τον μαθητή αυτή η σχέση αποτελεί μια μύηση στη ζωή που τον περιμένει. Για τον οδηγό αποτελεί μια αφορμή για αναπόληση και επανεκτίμηση της ζωής που πέρασε. Ως ‘εργαλείο’ για τα επτά μυητικά στάδια χρησιμοποιούνται επτά μαγειρεμένες τροφές τις οποίες προσφέρει και επεξηγεί, ανά μία κάθε χρόνο, ο οδηγός στον μαθητή, ενώ από τη μεριά του ο μαθητής καλείται, επί επτά χρόνια, να ανακαλύψει, ως τελετουργία αυτογνωσίας, την ιδανική συνταγή για την παρασκευή του τέλειου ταραμά.

Το έργο τιμήθηκε με το βραβείο νεοελληνικού έργου «Κάρολος Κουν 2007», της Ένωσης Ελλήνων Θεατρικών Κριτικών.   

Γ’ ΤΟΜΟΣ

ΔΡΑΚΟΙ

Ένας που τον στήνουν μπρος στο απόσπασμα  για εκτέλεση.

Την τελευταία στιγμή, έρχεται το απαλλακτικό τηλεγράφημα. Αθώος.

Κι αυτός τη γλιτώνει. Μα του καίγεται η μνήμη από μέσα του. Διαγράφεται όλη η ζωή του. Δεν θυμάται τίποτα. Τίποτα. Τίποτα.

Ώσπου τον πιάνει στα χέρια του ένας αμείλικτος ψυχίατρος και πειραματίζεται πάνω του. Για να του φέρει πίσω τις μνήμες. Μνήμες γεμάτες με αστυνομία, ανακρίσεις, εισαγγελείς, δικαστές, χασίσια, αναμορφωτήρια, πόρνους και αλητάμπουρες, βιασμούς για μια τυρόπιτα, και τη ζωή στους δρόμους μέσα σε μια πόλη που δαγκώνει γερά.

Οπότε ξεκινάει το μακελειό.

ΕΝΑΝ ΦΙΔΕ ΚΙ ΑΚΙΝΗΤΟΣ!

Ένας συνταξιούχος αστυνόμος αφηγείται σε δύο φίλους του μία μυστηριώδη υπόθεση θανάτου την οποία κατάφερε να εξιχνιάσει. Πρόκειται για τον θάνατο ενός παθιασμένου αναγνώστη βιβλίων, τα οποία τελικά τον οδήγησαν στον χαμό. Όμως, ενώ η υπόθεση είναι πραγματικά συγκλονιστική, οι δύο φίλοι δεν φαίνεται να της δίνουν και πολύ σημασία. Τους απασχολούν άλλα πράγματα, πιο γήινα, όπως: Υπάρχουν φτηνά γεννόσημα πατάτας;   Πόσο κοστίζει ένα πιάτο πατάτες γιαχνί στο μαγέρικο στη Βαρβάκειο; Αληθεύει πως,  λόγω οικονομικών περικοπών για τα σκηνικά, από δω και στο εξής το Εθνικό Θέατρο θα ανεβάζει έργα χωρίς καθόλου πόρτες (οι οποίες κοστίζουν πολύ) αλλά θα είναι τίγκα στα παράθυρα (τα οποία είναι φθηνότερα);

Μια σατιρική ματιά πάνω στις αγωνίες των ανθρώπων που τραβάνε γερό ζόρι στα χρόνια της οικονομικής κρίσης μα δεν γονατίζουν.

Ένα αυτοσαρκαστικό σχόλιο για την πόζα του θεάτρου στις μέρες μας.

ΕΡΙΝΥΑ ΜΕ ΤΑΝΑΛΙΑ

Ένας Μάρκος επισκέπτεται μία οδοντίατρο για να του βγάλει το δόντι. Κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας για την επέμβαση, κι ενώ βρίσκεται ξαπλωμένος και ακινητοποιημένος στην ιατρική πολυθρόνα, ο Μάρκος αφηγείται στην οδοντίατρο ένα συμβάν της ζωής του που τον σημάδεψε πριν πολλά χρόνια: τις συνθήκες θανάτου της μητέρας του. Η οδοντίατρος αμφισβητεί την εγκυρότητα των αναμνήσεων του Μάρκου και του δημιουργεί ενοχές για τη στάση που κράτησε απέναντι στη μητέρα του σε εκείνες τις κρίσιμες στιγμές. Ο Μάρκος, για να αποτινάξει αυτές τις ενοχές, παζαρεύει με την οδοντίατρο τα θερμά αισθήματα που έτρεφε τόσα χρόνια για τη νεκρή, πια, γυναίκα του. Στο τέλος, προκειμένου να μη βασανίζεται από τύψεις για τη στάση που κράτησε απέναντι στη μητέρα του, ο Μάρκος υιοθετεί μια εντελώς απορριπτική εκδοχή τόσο για τον χαρακτήρα και την ηθική υπόσταση της γυναίκας του, όσο και για τα αισθήματά του απέναντί της.

Οδοντίατρος και πελάτης γίνονται μονομάχοι στην αρένα της ίδιας τους της βιογραφίας.

ΤΙ ΛΕΣ ΚΙ ΕΣΥ, ΜΠΑΜΠΗ;

Ένα πούλμαν διασχίζει την φρεσκοχαραγμένη Εγνατία Οδό, εκτελώντας το δρομολόγιο Γρεβενά-Θεσσαλονίκη. Σωτήρη λένε τον οδηγό, Μπάμπη τον συνοδηγό, Σαμάνθα μια μύγα. Ο δρόμος αυτός είναι ολοκαίνουργιος.  Ο Σωτήρης αφηγείται μια πονεμένη ιστορία που έζησε στον παλιό τον δρόμο. Έναν δρόμο που είχε Χιτλερικούς οι οποίοι  τρώγανε γίδα βραστή στις ταβέρνες της Καστανιάς, είχε γιαγιάδες που πουλούσανε πατάτες, είχε Αλβανούς λαθρομετανάστες  με κινητά τηλέφωνα, είχε   πατημένα σκυλιά, είχε και μια φάλαινα του Βορρά ανάμεσα στα πουρνάρια, δηλαδή είχε Ιστορία.. Αυτός ο καινούργιος δρόμος, ο αποστειρωμένος, τι παρελθόν θα περιέχει σε πενήντα χρόνια;

Ο ΤΑΡΑΝΤΙΝΟ ΣΤΟΝ ΒΑΡΔΑΡΗ

Ένας σκηνοθέτης του θεάτρου μελετάει παλιές φωτογραφίες της Θεσσαλονίκης, ενώ ο γιος του τρώει βουβαλίσια λουκάνικα και οπτασιάζεται τον Ταραντίνο να γυρνάει ταινία στον Βαρδάρη. Και οι δυο, επινοούν την πόλη τους από την αρχή, ενώ από το έργο κάνει ένα μικρό πέρασμα κι η Σκάρλετ Γιόχανσον.

ΜΕΤΑ

Μια διάλεξη για τον έρωτα. Και δύο πρόσωπα. Μια Ραφαέλα κι ένας Ρούλης. Δύο πρόσωπα που υπάρχουν στην ζώνη του λυκόφωτος, δηλαδή ανάμεσα στο κείμενο της διάλεξης και στην πραγματικότητα. Οφείλουν να ερωτευτούν το ένα το άλλο, ώστε να επιβεβαιωθούν οι απόψεις του εισηγητή της διάλεξης.

Όμως η ζωή δεν είναι διάλεξη. Ούτε μια διάλεξη είναι ζωή.

ΣΠΛΑΧΝΑ ΕΞΩ (τριλογία)

1  Η ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΣΚΕΠΟΥ ΑΦΑΛΟΥ

Η χυμώδης Ούρσουλα είναι ερωτευμένη με τον εργολάβο Ανάργυρο και με τον Άσκεπο Αφαλό. Τον δικό της ολόγυμνο αφαλό. Όμως ο Ανάργυρος δεν τα σηκώνει κάτι τέτοια. Κι αναλαμβάνει δράση.

2 ΣΦΗΚΕΣ ΤΟΥ ΚΟΥΤΑΛΙΟΥ

Ο Μισέλ είναι σκηνοθέτης πορνοταινιών. Όταν δοκιμάζει μια κουταλιά από σφήκες, κουταλιά βγαλμένη μέσα από το ίδιο του το σώμα, αποφασίζει να ασχοληθεί με τον ποιοτικό, υπαρξιακό κινηματογράφο. Και τότε, κάτι με μεγάλα δόντια τον πλησιάζει.

3 ΔΥΟ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΛΕΞΕΙΣ ΥΠΟ ΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ

Ο Μήτσος πουλάει τη βάρκα του κι αφηγείται την ιστορία της στον συγγραφέα Πέτρο. Ο Πέτρος αγοράζει τη βάρκα και τη μετατρέπει σε ζαρντινιέρα στην αυλή του παραθαλάσσιου εξοχικού του. Ό,τι φυτεύει μέσα της σαπίζει και ρίχνει τα φύλλα του. Σαν το κεράκι που λιώνει και στάζει στην ταφόπλακα. 

Περισσότερα για τον Σάκη Σερέφα στο:

http://www.greek-theatre.gr/public/gr/greekplay/index/view/49