Η Θάλεια Γρίβα επιλέγει και σκηνοθετεί τολμηρά και παράδοξα παραμύθια από την ελληνική παράδοση, που βασίζονται στο παιχνίδι της εναλλαγής των ρόλων και των φύλων, μέσα από κωμικοτραγικές ιστορίες. Σκηνοθετώντας την παράσταση «Ακόμη πιο βρώμικα παραμύθια», μας μιλάει, με τρόπο μαγικό που βρίσκουμε μόνο στον κόσμο των παραμυθιών, για καίρια ζητήματα της καθημερινότητάς μας. Εξάλλου, «δεν υπάρχουν πιο μαγικές και ταυτόχρονα σκληρές ιστορίες, από αυτές που ονομάζουμε παραμύθια».
Η παράσταση έρχεται σε συνέχεια του Βρώμικα Παραμύθια. Τι σας γοητεύει τόσο πολύ στο παραμύθι;
Υπάρχει ένας ολόκληρος ανεξερεύνητος κόσμος, στα παραμύθια και τις λαϊκές ιστορίες, που περιμένει να ανακαλυφθεί εκ νέου. Μέσα τους κρύβουν ομορφιά και σκληρότητα, μαγεία και κυνισμό, και μια μεγάλη αποδοχή για ο,τιδήποτε παράξενο, παράδοξο και διαφορετικό. Ακριβώς επειδή δημιουργήθηκαν από την ανάγκη των ανθρώπων να εντάξουν όλα αυτά που νιώθουν, ζουν και βλέπουν γύρω τους, είναι έντονο το στοιχείο της θέλησης για επιβίωσης , που με συγκινεί, και ταυτόχρονα είναι φτιαγμένα για να περάσουν αυτοί που τα ακούν, ή τα βλέπουν σε μορφή παράστασης, καλά. Έχουν χιούμορ, όσο δύσκολα κι αν είναι τα θέματα που διαχειρίζονται. Ένα χιούμορ που κρατήσαμε και στην παράσταση.
Τι ρόλο μπορούν να παίξουν τα παραμύθια στην καθημερινότητα μας;
Η καθημερινή μας ζωή, εδώ και τώρα, στερείται μαγείας και πίστης. Οι άνθρωποι παύουν να πιστεύουν στο μαγικό εκείνο στοιχείο, που ενώνει τις ζωές τους με κάποιες ανώτερες δυνάμεις. Δεν λέω πως αυτό είναι κακό, όμως, επιφέρει μια απέραντη μοναξιά, το να ξέρεις ότι είσαι ολομόναχος στις δοκιμασίες της ζωής. Αυτό που έχουν πολύ έντονο τα παραμύθια, και μας μαλακώνουν την ψυχή, είναι εκείνη ακριβώς η σιγουριά ότι ο ήρωας, παρόλο που περνάει μέσα από τόσες σκληρές, και συχνά άδικες, δοκιμασίες, στο τέλος θα τα καταφέρει. Θα ανταμειφθεί. Θα επιβιώσει. Κι αυτό είναι που κάνει τα παραμύθια να μας αρέσουν, ακόμα και σήμερα.
Πόσο συγκινούν εμάς τους ενήλικες τα παραμύθια και τι στοιχεία πρέπει να έχουν για να κεντρίσουν την προσοχή μας;
Νομίζω ότι η προηγούμενη απάντηση ισχύει και για αυτήν την ερώτηση. Αυτή η πίστη σε μια ανώτερη δικαιοσύνη, το γεγονός του ότι ανήκουμε εκεί που θα ησυχάσει κάποτε το μέσα μας, όσες δοκιμασίες κι αν περάσουμε για να τα καταφέρουμε, είναι το στοιχείο αυτό που κάνει τα παραμύθια δυνατά σε μηνύματα. Επίσης, η ταύτιση με τον ήρωα συμβαίνει και στα παιδιά και στους ενήλικες, και το χιούμορ και η παραδοξότητα που τα παραμύθια κουβαλούν εξ ορισμού, μας αφήνουν να απεμπλακούμε λίγο από την οπτική της καθημερινότητας.
Πως επιλέξατε ή πως σας επέλεξαν οι νέες αυτές ιστορίες;
Η περσινή παράσταση είχε ως θεματολογία τους παράδοξους γάμους. Μια γριά με ένα παλικάρι, ένας παπάς και η κόρη του, ένα κορίτσι με παιδί εκτός γάμου με ένα αρχοντόπουλο και ένας νεκροθάφτης με μια αιμοδιψή βασιλοπούλα! Το μοτίβο του γάμου είναι από τα πιο συχνά, στα παραμύθια, είναι η αλήθεια. Κι αυτή η παράσταση έχει έναν παράδοξο γάμο, δύο γυναίκες, βασιλοπούλες και οι δυο, παντρεύονται μεταξύ τους. Αυτό που μου έκανε εντύπωση, είναι η φυσικότητα και η αποδοχή που παρατηρούσα, απέναντι σε αυτό το όχι συνηθισμένο γεγονός, από την πλευρά των παραμυθιών. Όταν έμαθα, από την έρευνα που κάναμε, ότι το παραμύθι στηρίζεται σε αληθινά γεγονότα του 15ου αιώνα, δεν κατάφερα να συγκρατηθώ. Ήθελα να το δω να γίνεται παράσταση. Είναι συγκλονιστικό, να υπάρχει τόσο θερμή αποδοχή, σε ένα τέτοιο θέμα, από την λαϊκή μας παράδοση.
Με ποιον από τους ήρωες σας ταυτίζεστε παραπάνω;
Με τη Λενιώ, είναι μια γριά 112 ετών, που υπήρχε και στα περσινά παραμύθια, και υπάρχει και φέτος, στην παράσταση. Είναι ο ορισμός του «πρέπει να βρούμε λύση για όλα τα προβλήματα», χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τα καταφέρνει πάντα.
Ποιο είναι το πιο αδιάφορο για εσάς από τα κοινωνικά “πρέπει”
Το να ζει κανείς για τις προσδοκίες που έχουν οι άλλοι απέναντί του.
Πως θα θέλατε να φεύγει ο θεατής από την παράσταση;
Με χαμόγελο. Να γελάσει και να περάσει καλά, αφήνοντας για λίγο όλες τις πιθανότητες ανοιχτές.
Συντελεστές
Σκηνοθεσία: Θάλεια Γρίβα
Σκηνικά-Κοστούμια: Μαντώ Ψυχουντάκη
Χορογραφία: Γιάννα Μελλά
Μουσική: Onealpha
Βοηθός σκηνοθέτη: Ανέστης Κόττας
Επικοινωνία: Ανζελίκα Καψαμπέλη-Έλενα Γρίβα
Φωτογραφίες: Αποστόλης Κουτσιανικούλης
Παίζουν:
Κωνσταντίνος Δαλαμάγκας, Ηρώ Κισσανδράκη, Μαρία Κωνσταντά, Γιώργος Σαββίδης
104-Black Box
Ευμολπιδών 41, Γκάζι (μετρό Κεραμεικός)
Τηλ. 210 3455020, κιν. 694 0290312
Περισσότερα:
http://www.greek-theatre.gr/public/gr/greekplay/index/performanceview/1309
Συνεντεύξεις