Συναντήσαμε την Κυριακή Σπανού, Καλλιτεχνική Διευθύντρια του Θεσσαλικού Θεάτρου και σκηνοθέτιδα, συγγραφέα, μεταφράστρια, θεατρολόγο. Αποφοίτησε από τη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών (EΚΠΑ) και τη Δραματική Σχολή Π. Βεάκη.  Πήρε το Master of Arts στη  σκηνοθεσία από το Royal Holloway College and Bedford New College (University of London) με διάκριση, και εργάστηκε για δύο χρόνια στο θέμα «Μπρεχτικές επιδράσεις στους μεταπολεμικούς Βρετανούς σκηνοθέτες» για τη διδακτορική της διατριβή. Εργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτη του Βασίλη Παπαβασιλείου (σε τέσσερις θεατρικές παραγωγές)  και  του Παντελή Βούλγαρη στο ΚΘΒΕ. Έχει γράψει τρία θεατρικά έργα και το εγχειρίδιο Ανεβάζω τη δική μου θεατρική παράσταση  για λογαριασμό του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου (για τα Κέντρα ΔΒΜ). 

Μετά από δυο χρόνια στη θέση της καλλιτεχνικής διευθύντριας στο Θεσσαλικό θέατρο και την αναγνώριση του θεάτρου στο εσωτερικό αλλά και στο εξωτερικό, όπως με τη διάκριση στο διεθνές φεστιβάλ Πειραματικού θεάτρου στο Βιετνάμ για το Χώμα βάφτηκε κόκκινο, ποια είναι η προσωπική σου αποτίμηση , ποιες ιδιαιτερότητες έχει ο καλλιτεχνικός οργανισμός του ΔΗΠΕΘΕ Λάρισας;

Πράγματι μετά από δύο χρόνια μπορούμε να πούμε ότι έχει υπάρξει όχι απλά επανεκκίνηση του Θεσσαλικού Θεάτρου αλλά και αναγνώριση της δουλειάς που κάνουμε. Οι ιδιαιτερότητες του  Θεσσαλικού Θεάτρου είναι ότι έχει ισχυρή παράδοση, θεατρόφιλο και απαιτητικό κοινό και ότι έχει τη δομή  να προσφέρει  καλλιτεχνικό έργο που δεν είναι αντιγραφή των Αθηναϊκών σκηνών αλλά που βρίσκεται σε μια σχέση διαλόγου μαζί τους. Με την παράσταση Το χώμα βάφτηκε κόκκινο  δείξαμε ότι χτίζοντας μια καλλιτεχνική ταυτότητα που ακουμπάει στην ιστορία του τόπου, της Θεσσαλίας, μπορέσαμε να συγκινήσουμε ένα διεθνές κοινό όπως συνέβη με το Φεστιβάλ στο Βιετνάμ.  Αυτή είναι και η διακριτή ταυτότητα του Θεσσαλικού (όπως παλιότερα έδειξε περίλαμπρα η Ηλέκτρα του Κώστα Τσιάνου) δηλαδή η  έμπνευση απ΄ την τοπικότητα να συναντάει τα σύγχρονα καλλιτεχνικά ρεύματα  και  να ακουμπάει σε ένα μεγάλο κοινό  στο εσωτερικό και το εξωτερικό.

Σε διασκευή του Ανδρέα Φλουράκη και σκηνοθεσία του Κώστα Φιλίππογλου ανέβηκε η Οδύσσεια στην Παιδική Σκηνή. Έχει φανεί ότι υπάρχει μια ευαισθησία στα έργα για τους μικρούς θεατές του Θεσσαλικού θεάτρου. Με βάση ποιες αρχές γίνονται οι καλλιτεχνικές επιλογές για τα έργα για παιδιά και νέους;

Η Παιδική Σκηνή έχει ιδιαίτερη  σημασία για μένα. Πρώτα απ΄ όλα την καθιέρωσα κάθε χρόνο το φθινόπωρο κι αυτό είναι πλέον ένα συνεπές ραντεβού με το κοινό μας. Την αντιμετωπίζω με τα ίδια κριτήρια που έχω για την Κεντρική Σκηνή, δηλαδή με πολύ αξιόλογους συνεργάτες και χωρίς καμιά έκπτωση για ένα παιδικό κοινό και μάλιστα  εισάγω τις νέες τάσεις του Παιδικού Θεάτρου. Πέρσι  παρουσιάσαμε σε πανελλήνια πρεμιέρα  τον Πινόκιο του Ζοέλ Πομερά – σε σκηνοθεσία Ελένης Ευθυμίου- που ενεργοποιεί με έναν σύγχρονο τρόπο παλιά παραμύθια. Εφέτος το Θεσσαλικό Θέατρο παρήγγειλε στον αναγνωρισμένο συγγραφέα Ανδρέα Φλουράκη τη μεταγραφή της  Οδύσσειας για παιδιά, που πάλι ήταν πανελλήνια πρεμιέρα.  Πάντα συνοδεύουμε τις παραστάσεις της Παιδικής Σκηνής  με παιδαγωγικό θεατρολογικό υλικό για εκπαιδευτικούς και κάνουμε masterclasses  για την εκπαιδευτική κοινότητα, χτίζοντας σε βάθος μια δομημένη  σχέση  μαζί τους.

Η εργοβιογραφία σου έχει να παρουσιάσει σκηνοθεσίες ξένων και ελληνικών έργων, σύγχρονων αλλά και παλαιότερων συγγραφέων. Ποια είναι τα κριτήρια που συντείνουν στην απόφαση να σκηνοθετήσεις ένα έργο; 

Αγαπώ ιδιαίτερα το Ελληνικό έργο γιατί πιστεύω στην εμπειρία  ν’ ακούμε τη γλώσσα μας στη διαχρονικότητά της, αυτούσια στη σκηνή.  Επίσης όταν κάνεις ένα Ελληνικό έργο η απαίτηση να ανανεωθεί η  σκηνική γλώσσα αυτού που μας φαίνεται γνωστό και οικείο είναι δυσκολότερο να επιτευχθεί. Αντίθετα  ένα καινούριο ξένο έργο διατηρεί απ΄ την αρχή τη δυνατότητα της έκπληξης, πράγμα που δεν ισχύει για τον Καμπανέλλη για παράδειγμα.  Επίσης στο Ελληνικό έργο δεν έχεις να στηριχτείς άμεσα σε αναγνώσεις απ΄ το εξωτερικό και έτσι η καλλιτεχνική  πρόκληση είναι μεγαλύτερη. Ένα άλλο κριτήριο είναι ο θεματικός διάλογος του έργου με σύγχρονα φαινόμενα (όπως η γυναικοκτονίες στη Στέλλα με τα κόκκινα γάντια)  ή η θέση των σημερινών  «απόκληρων»  όπως αυτή λοξά φωτίζεται απ ΄τον αγώνα των κολλήγων στο Χώμα βάφτηκε κόκκινο.  Ένα τρίτο κριτήριο είναι  η προσωπική καλλιτεχνική πρόκληση να δοκιμαστώ σε ένα άλλο είδος, όπως για παράδειγμα ο ρεαλισμός του Καμπανέλλη σε αντίθεση με το Μπρεχτικό  (αφηγηματικότητα και  performance) ύφος του Χώματος. 

Ανάμεσα στις δραστηριότητες σου είναι και η μετάφραση, η διασκευή αλλά και η συγγραφή πρωτότυπων έργων. Ετοιμάζεις κάποιο καινούριο αυτόν τον καιρό;

Αγαπώ πολύ τη συγγραφή και μου λείπει ιδιαίτερα  τώρα τελευταία που δεν έχω αρκετό χρόνο να «απομονωθώ» και να γράψω. Βέβαια αυτό κάπως αντισταθμίζεται από τις διασκευές, όπως στην περίπτωση του Χώματος.  Μια ανάλογη δραματουργική επεξεργασία έχω στα σκαριά  τώρα…

Η Στέλλα με τα κόκκινα γάντια

Του Ιάκωβου Καμπανέλλη

Ταυτότητα Παράστασης
Σκηνοθεσία: Κυριακή Σπανού
Σκηνικά: Ολυμπία Σιδερίδου
Κοστούμια: Άση Δημητρολοπούλου
Μουσική: Κώστας Βόμβολος
Κίνηση: Μάχη Αγγελούλη
Φωτισμοί: Ζωή Μολυβδά Φαμέλη
Σχεδιασμός Βίντεο: Δημήτρης Ζάχος
Οπερατέρ: Παύλος Λύγουρης
Βοηθοί Σκηνοθέτη: Ειρήνη Ζγούρη, Κωνσταντίνα Τσαμπίρα
Βοηθός σκηνογράφου: Μαρία Όσσα
Φωτογραφίες: Γιάννης Χατζηαντωνίου
Τρέιλερ: Life of Film Productions
Παίζουν αλφαβητικά:
Στέλλα Γκίκα,Τάσος Δημητρόπουλος, Χρίστος Κορδελάς, Μαρσέλα Λένα
Ηλέκτρα Μαγγίνα, Αθηνά Σακαλή, Ηρακλής Τζαφέτας.

Τιμές εισιτηρίων: Κανονικό: 12 € – Προπώληση: 10 €, Λαϊκή απογευματινή – Φοιτητικό – Συνταξιούχοι (άνω των 65 ετών) – Ομαδικό(άνω 10 ατόμων): 8 €, Ανέργων – Α.Μ.Ε.Α: 5 €. Ισχύουν εισιτήρια Ο.Γ.Α – Δικαιούχοι επιταγών θεάματος ΟΑΕΔ,

Πληροφορίες – κρατήσεις θέσεων στο τηλέφωνο του ταμείου: 2410-533417, καθημερινά: πρωϊ: 10π.μ. – 1μ.μ. και τις ημέρες των παραστάσεων απόγευμα 6μ.μ. – 9μ.μ.

Προπώληση εισιτηρίων στο ταμείο του «Θεσσαλικού Θεάτρου» (ώρες ταμείου) – στο Βιβλιοπωλείο «ΑΧΙΛΛΕΑ ΚΑΛΤΣΑ» (ώρες καταστημάτων) και στο viva.gr (όλο το 24ωρο)

Η παράσταση είναι κατάλληλη για παιδιά άνω των 13 ετών

Συνεντεύξεις