Δεν έχω ούτε χρόνο, ούτε χρήμα να σπαταλήσω σε ταπεινές ανθρώπινες ανάγκες, όπως φαγητό, θέρμανση και ρούχα. Μόνο τα απολύτως απαραίτητα χρειάζομαι. Ένα σπίτι με μόνο τα απολύτως απαραίτητα, ένα εργαστήριο με μόνο τα απολύτως απαραίτητα, μια ζωή με μόνο τα απολύτως απαραίτητα.

Η Μαρί Κιουρί είναι από τους ανθρώπους που άλλαξαν τον κόσμο με το πάθος της για την επιστήμη της, με τις ανακαλύψεις της και τον τρόπο που επέλεξε να τις διαχειριστεί. Φυσικά, το γεγονός ότι ήταν γυναίκα έκανε τη ζωή της πολύ πιο δύσκολη όπως και την αποδοχή της από τους επιστημονικούς και κοινωνικούς κύκλους. Τα δύο νόμπελ – και μάλιστα σε δύο διαφορετικές επιστήμες, νόμπελ για τη Φυσική (1903) και για τη Χημεία (1911) – ήταν το επιστέγασμα αυτής της θριαμβευτικής αλλά και οδυνηρής πορείας ζωής. Υπήρξε η πρώτη γυναίκα καθηγήτρια της Σορβόνης και μητέρα δύο κοριτσιών. Με τα χρήματα που είχε συγκεντρώσει από τα δύο βραβεία Νομπέλ, έστησε περίπου 250 ακτινολογικούς θαλάμους στα πολεμικά μέτωπα, έτσι ώστε να εντοπίζονται τα θραύσματα και οι σφαίρες που ήταν καρφωμένες στα σώματα των στρατιωτών.

Το κείμενο της Ευσταθίας αποτελεί μία έκπληξη με την αμεσότητα του λόγου του, την έντασή του τη συναισθηματική, τον τρόπο που διηγείται τόσο γλαφυρά τη ζωή της και που αναδεικνύει την προσωπικότητα αυτής της τόσο σημαντικής γυναίκας. Ως υλικό εργασίας η Ευσταθία χρησιμοποίησε τη βιογραφία της Μαρί Κιουρί που έγραψε η κόρη της Εύα και πλήθος άλλες πληροφορίες, δίνοντας όμως χώρο σε στοιχεία μυθοπλασίας και προχωρώντας σε μία δημιουργική μεταγραφή όπου αναδεικνύονται οι πολλές πλευρές της προσωπικότητας της ερευνήτριας αλλά και οι δυσκολίες που χρειάστηκε να αντιμετωπίσει και να ξεπεράσει στον βωμό της επιστήμης. Αφορμή γίνεται ένα ερωτικό σκάνδαλο: το 1911 η χήρα Μαρί Κιουρί κατηγορείται για τη σχέση της με έναν πρώην μαθητή του άνδρα της, τον επιστήμονα Πωλ Λανζεβάν. Ο Λανζεβάν ήταν παντρεμένος (αν και σε διάσταση), πατέρας τεσσάρων παιδιών και πέντε χρόνια μικρότερός της. Η κοινωνία και ο τύπος στρέφονται εναντίον της, κινδυνεύει να μην πάρει το δεύτερο βραβείο νόμπελ αλλά και όταν το παίρνει ο γαλλικός τύπος το αποσιωπά – παρόλο που αυτή ποτέ δεν έπαψε να αποκαλεί τη Γαλλία δεύτερη πατρίδα της.

Η Μαρί στο δικαστήριο «απολογείται» για τη ζωή της: Τα πρώτα χρόνια στην υπό τσαρική κατοχή Βαρσοβία, οι γονείς της, τα όνειρα και οι δυσκολίες, οι σπουδές στη Σορβόνη, η γνωριμία με τον Πιερ Κιουρί, ο γάμος τους, η ραδιενέργεια, τα παιδιά τους, το πρώτο Νόμπελ, ο φριχτός θάνατος του συζύγου της…

Είναι δύσκολο να μιλήσει κανείς ξεχωριστά για τη σκηνοθεσία και την υποκριτική στην παράσταση αυτή αφού τα βασικά υλικά είναι ο λόγος και το σώμα της ηθοποιού σε μία σχετικά άδεια σκηνή (επιμέλεια σκηνικού χώρου Άση Δημητρολοπούλου). Είναι σίγουρο πως η Κίρκη Καράλη έκανε μία σπουδαία δουλειά με τη βασική της ηθοποιό την Πέγκυ Τρικαλιώτη που συναντάμε εδώ σε μία μεστή στιγμή της καριέρας της. Την καθοδήγησε με εξαιρετική μαεστρία και το αποτέλεσμα τις δικαιώνει καθώς γινόμαστε θεατές μιας καθηλωτικής παράστασης όπου το παιχνίδισμα με την τραγικότητα εναλλάσσονται συνεχώς, το δάκρυ και το χαμόγελο παραφυλάνε και αυτό που θριαμβεύει είναι η ίδια η ζωή. Η Τρικαλιώτη παίζει με τις εντάσεις, με τα αισθήματα και τη συγκίνηση, διαγράφει μια πορεία ζωής και μας κάνει να της παραδοθούμε. Ενέργεια, τεχνική και συγκινησιακή ένταση μας καθηλώνουν. Μια πραγματικά σπουδαία ερμηνεία.

Πολύ εύστοχη η σκηνοθετική επιλογή το ανδρικό στοιχείο να είναι μεν παρόν αλλά χωρίς να του δίνεται ο λόγος. Η παρουσία του χορευτή Κωνσταντίνου Παπανικολάου με την σκηνική της ένταση υπογραμμίζει τη σχέση της Κιουρί με το άλλο φύλο χωρίς όμως να την κάνει κεντρική. Στο κέντρο παραμένει πάντοτε η ίδια σε κάθε πιθανό ρόλο: παιδί, φοιτήτρια, μητέρα, ερωτευμένη, επιστήμων. Πολύ θετική και η παρουσία της νεαρής Αγγελικής Πασπαλιάρη που έρχεται να συνδράμει στην αφήγηση της ιστορίας με συμπληρωματικούς ρόλους που εναλλάσσονται.

Πρόκειται για μία παράσταση πραγματικά κεντημένη στην λεπτομέρειά της. Από αυτές που αξίζει να σπεύσει κανείς. Σε ένα θέατρο που επιμένει σε ένα ρεπερτόριο υψηλών προδιαγραφών.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Κείμενο – Μουσική: Ευσταθία
Δραματουργική επεξεργασία- Σκηνοθεσία: Κίρκη Καραλή

Στο ρόλο της Μαρί Κιουρί, η Πέγκυ Τρικαλιώτη

Μαζί της, η ηθοποιός Αγγελική Πασπαλιάρη και ο χορευτής Κωνσταντίνος Παπανικολάου.

Σκηνικά – Κοστούμια: Άση Δημητρολοπούλου
Φωτισμοί: Άλεξ Αλεξάνδρου
Κίνηση: Κωνσταντίνος Παπανικολάου
Επιστημονική Σύμβουλος: Παρή Ράπτη
Βοηθός σκηνοθέτη: Κίρκη Ιωσηφίδου
Τεχνική υποστήριξη: Βλάσης Παπαπετρόπουλος
Φωτογραφίες: Νίκος Πανταζάρας
Βίντεο: Ειρήνη Στείρου

Κάθε Σάββατο στις 18:15 και κάθε Κυριακή στις 21:15. Μέχρι 26/1

Θέατρο Σταθμός
Βίκτωρος Ουγκώ 55, Αθήνα 104 37, Ελλάδα

ΥΠΟ ΤΗΝ ΑΙΓΙΔΑ

της Ελληνικής Εταιρείας Πυρηνικής Ιατρικής και Μοριακής Απεικόνισης

της Πολωνικής Πρεσβείας και Του Γερμανικού Ογκολογικού Κέντρου

Μουντράκη

Απόψεις