Δυο χαρακτήρες ξεκολημμένοι από την τοιχογραφία της επείγουσας καθημερινότητας, και μια απροσδιόριστη φωνή που τους υπνωτίζει, τους αφυπνίζει, τους παρασύρει σε μια περιπλάνηση, περιφορά, περιδίνηση σε μια ωμή και τρυφερή πόλη, σε μια απρόσμενη πόλη που θα μπορούσε να είναι και η Αθήνα.
Ένα ιλιγγιώδες πολιτικά ενδοσκοπικό κείμενο, όπου το νοσταλγικό La petite fleur του Sindney Bechet και οι συνεχόμενες φωτογραφίες της πόλης, που πέφτουν στα διαστήματα της «ύπνωσης», ενισχύουν τη συνειρμικότητα και την αμφιθυμία του κειμένου.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό. Πολιτική απορρήτουΕντάξει