Σε χρόνο μη συγκεκριμένο μα που τον μαντεύουμε να είναι πολύ κοντά στο σήμερα, μια ανώνυμη πόλη που φέρνει έντονα στο νου την Αθήνα, υπό την κατοχή ενός ξένου στρατού, είναι το θέατρο βίαιων γεγονότων τα οποία αναμεταδίδονται από έναν πειρατικό ραδιοφωνικό σταθμό. Την ίδια στιγμή, μια επίσης ανώνυμη φωνή μιλά επιτακτικά σ’ έναν «πολίτη» προσκαλώντας τον να προχωρήσει σε διάφορες παρεμβάσεις πάνω στο ίδιο του το σώμα (ξύρισμα, ευνουχισμός, αλλαγή φύλου…), όλα αυτά προς δημιουργία μιας συνομιλίας με την πόλη η οποία οικειοποιείται παραδοσιακές φόρμες του Ορθόδοξου χριστιανικού λειτουργικού. Το σύνολο διατρέχεται από άγριες παραινέσεις οι οποίες εγκαλούν έναν κόσμο χαοτικό όπου αναμιγνύονται άνθρωποι, ζώα, αντικείμενα και υλικά κάθε είδους, δημόσια κτήρια, αφαιρέσεις και συναισθήματα. Δίχως συγκεκριμένα πρόσωπα, δίχως διαλόγους, η γραφή είναι αναβλύζουσα και δεξιοτεχνική, αποστασιοποιημένη αλλά γραφή σαρκική. […]
Κείμενο: Μυρτώ Γόντικα
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό. Πολιτική απορρήτουΕντάξει