Ένα έργο για την απώλεια. Εκείνων που φύγανε κι εκείνων που δε θα ξανάρθουν.
Αφορμή, η απροσδόκητη συνάντηση μιας άνεργης ηθοποιού με έναν νεαρό άντρα και τη φίλη του. Ο νεαρός άντρας προθυμοποιείται (όχι, τυχαία) να φιλοξενήσει για μια νύχτα την περιπλανώμενη ηθοποιό στο σπίτι μιας γηραιάς κυρίας, όπου νοικιάζει ένα χώρο.
Η μία νύχτα θα οδηγήσει στη συγκατοίκηση τους για ένα μήνα σ’ αυτό το παράξενο σπίτι «που λίγο φυσάει». Από το γέμισμα του ενός φεγγαριού στο άλλο. Τον Αύγουστο.
Ένας έρωτας που στοίχειωσε την καρδιά μιας γυναίκας και από τα βάθη του χρόνου ζητάει αδιάκοπα την αλήθεια. Ο Μύθος και οι φόνοι. Η πλάνη και η πραγματικότητα. Το Θέατρο και οι δαίμονές του. Παράνομες διασυνδέσεις, χάπια, αλκοόλ, ατελέσφορα ξεκινήματα συνθέτουν ένα τοπίο μέσα στο οποίο καθρεφτίζονται τα ακραία ψυχικά φαινόμενα.
Το Βαγόνι στα νερά θα μπορούσε να είναι όλα αυτά. Μπορεί, όμως απλώς να είναι κι ένα όνειρο. Το υλικό του να απαρτίζεται από τα στοιχεία του ονείρου:
Δικοί μας άνθρωποι που έχουν για πάντα χαθεί και ξαφνικά παίρνουν τη μορφή ενός αγνώστου. Το άγγιγμα μιας σχέσης που τελείωσε, σκόρπιες λέξεις ασύνδετες μεταξύ τους, μέρη που δεν έχουμε ποτέ επισκεφθεί, η φωνή που δεν μπορεί να βγει, η επανάληψη του τετελεσμένου σε βασανιστικές παραλλαγές, αλλά και η μαγική λάμψη της στιγμής, όταν η ψυχή είναι γεμάτη επιθυμίες και το αίσθημα παντοδύναμο.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό. Πολιτική απορρήτουΕντάξει