Δύο αδελφές ηλικιωμένες, η μια η ΣΟΦΙΑ , οργανικά αδύνατη, πνευματική δυνατή, χωρίς τούτο να ωφέλησε τη ζωή της, κατάκοιτη δέχεται την περιποίηση της άλλης , ΕΛΕΝΗΣ, με αντίθετες ιδιότητες, η οποία μαζί με την καθημερινή της φροντίδα της πασάρει και την… αναλγησία της, ζητώντας κάθε φορά να κάνει διάλογο τον οποίο η άλλη αποφεύγει και τελικά στην επιμονή της Ε. να της πει μόνο μια λεξούλα θα ακούσει από τη Σ. θα το: « πεθαίνω!»
Στη άλλη εκδοχή: Μετά το θάνατο της Σ. η Ε. θα παίζει τη Σ. σε μια εξιδανικευμένη μορφή ενώ στο έργο θα μπουν μικρά αποσπάσματα από έργα των Ρίλκε, Ρεμπώ, Τόμας, Μαν, Ανν Φιλίπ για να κάνουν περισσότερο κατανοητή τη μορφή της Σοφίας και να απενοχοποιήσουν το θάνατό της!
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό. Πολιτική απορρήτουΕντάξει