Το έργο αποτελείται από τρεις μονολόγους, σε διαφορετικό ύφος ο καθένας, με κοινό θεματικό άξονα, οι οποίοι συνδέονται μέσω εσωτερικών αναφορών.

Στον πρώτο μονόλογο με τίτλο Η Ιοκάστη σαράντα χρονών, η Ιοκάστη αφηγείται την ιστορία της από τη δική της πλευρά, διεκδικώντας το δικαίωμα στη ζωή και στον έρωτα, παρότι γνωρίζει πλέον ότι ο Οιδίποδας ήταν γιος της.

Στον δεύτερο, με τίτλο Φλυαρίες, μια λαϊκή γυναίκα που βαφτίστηκε Ιοκάστη αλλά την φωνάζουν Νίτσα, μετά από μια τυχαία συνάντηση με παλιά της φίλη, αναπολεί την ερωτική σχέση που είχε με το γιο αυτής της γυναίκας.

Ο τρίτος μονόλογος έχει τίτλο Αγαπημένο μου πλυντήριο: ένας μοναχικός ώριμος  άντρας απευθύνεται στο πλυντήριό του, ενώ περιμένει τηλεφώνημα από έναν νεαρό και όμορφο γκαρσόνι που γνώρισε πρόσφατα. Θυμάται τη ζωή του, αποκαλύπτει ότι κάποτε έκανε συλλογή με εσώρουχα των εραστών του και εκφράζει την επιθυμία του να γράψει ένα θεατρικό με τίτλο «Αγαπημένο μου πλυντήριο». Στο τέλος, αφού ο νεαρός δεν τηλεφωνεί, βγαίνει να πάει στο θέατρο για να δει το μονόπρακτο Η Ιοκάστη σαράντα χρονών.

Μεταφράσεις:

- Γαλλικά (Michel Volkovitch) και έχει εκδοθεί (Mon lave-linge bien-aimé (Éditions théâtrales), 2008,  Ιταλικά, Ουγγρικά και έχει συμπεριληφθεί σε συλλογική έκδοση L’ Europa Sulla Scena, Europa A Szinpadon, Fondazuine Salvatore Quasimodo – Instituto Italiano di Cultura di Budapest, 2007, Γερμανικά  (Mαρίνος  Αγαθοκλέους) και Αγγλικά (Μαρία Κυριάκου)