Ένας άντρα και μια γυναίκα. Νέοι άνθρωποι τριάντα και τριανταπέντε. Δυο μονόλογοι που συναντιούνται κάποια στιγμή για να χωρίσουν πάλι. Η ιδέα από ένα πίνακα του Ρενέ Μαγκρίτ. Ο Άντρας αναρωτιέται. «Ένα ηλιοβασίλεμα και μετά σκοτάδι». Η Γυναίκα διαπιστώνει. «Τι θέλεις από μένα;» Ένα παιχνίδι κι εδώ. Παντού και πάντα ένα παιχνίδι. Ζωή το λες αυτό; Για τα νιάτα, αυτό είναι ζωή. «Κοριτσάκι μου!» «Παίζουμε;»
ΣΥΝΟΨΕΙΣ
Ζωγραφιά στο πίσω μέρος, 1996
1 άνδρας - 1 γυναίκα
Egri Bikaver, 1998
1 άνδρας - 1 γυναίκα
Η βιτρίνα, 2002
2 άνδρες - 1 γυναίκα
Μέχρι πριν μια μέρα, 1992
1 γυναίκα
Οι γυναίκες της Κυριακής, 2000
3 γυναίκες
Το χαμόγελο της φράουλας, 1993
1 άνδρας - 2 γυναίκες
Ένα ζεϊμπέκικο η ζωή, 1994
1 άνδρας
Η γυναίκα με τα χρώματα, 2015
1 γυναίκα
Περπάτησα πολύ ως να γυρίσω σπίτι, 2017
2 άνδρες - 1 γυναίκα
ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
Η ΔΡΑΜΑΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΑ
Η «καθημερινότητα» ως δραματουργία και το «δράμα» της καθημερινότητας
Η δραματουργία του Χρίστου Θεσσαλονικέ...
.jpg)
