La petite mort, 2014

3 γυναίκες (25, 35, 45 χρονών)

Μισέλ Φάις

Τρεις γυναίκες και μια αντρική φωνή. Τρεις γυναίκες ξεδιπλώνουν γύρω από ένα κρεβάτι- τάφο το σεξουαλικό πένθος ενός άντρα που αναπνέει μέσα από αλλόκοτα ηχητικά σπαράγματα, που τις εμπλέκει στη θρυμματισμένη ζωή του, που υποστηρίζει σθεναρά την απουσία του.

 Τρεις διονυσιασμένες μοιρολογίστρες; Τρία κωμικά ερωτικά φαντάσματα; Τρεις φιγούρες μιας αφροδισιακής μασκαράτας;

Η σκηνική μεταγραφή χτίστηκε πάνω σε τρία γυναίκεια πρόσωπα, που μπορούν όμως να ακουστούν και ως ένα ενιαίο πρόσωπο «σπασμένο» σε τρεις τροχιές παράφορης μνήμης.

 Το «La petite mort» [:μικρός θάνατος/οργασμός/κατάσταση αναισθησίας, μελαγχολίας ή απελευθέρωσης] αποτελεί διασκευή ενός ιδιότυπου μυθιστορήματος («Κτερίσματα», 2012), που απαρτίζεται από μικροΐστορίες, παραμιλητά, μονολόγους και στιχομυθίες.

ΣΥΝΟΨΕΙΣ

Αυτοβιογραφία ενός βιβλίου, 1995

3 άντρες―3 γυναίκες [Ελάχιστος αριθμός ηθοποιών: 2 άντρες―3 γυναίκες]

Αντρόγυνα, 2003

1 άντρας και 1 γυναίκα (σε βίντεο)

Η πόλη στα γόνατα, 2006

3 άντρες―2 γυναίκες.

Ελληνική αϋπνία, 2006

2 γυναίκες―1 άντρας

Πουπουλένιο τίποτα, 2011

2 γυναίκες―1 άντρας

Κάποιος να τους πονέσει, 2012

2 άντρες―1 γυναίκα

La petite mort, 2014

3 γυναίκες (25, 35, 45 χρονών)

Το παγκάκι του κανένα, 2014

2 άντρες και 1 γυναίκα (ακούγεται μόνο η φωνή της)

ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Η ΔΡΑΜΑΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΜΙΣΕΛ ΦΑΪΣ

Η σκηνική περιπέτεια ενός βλέμματος

Ο Μισέλ Φάις, από την Αυτοβιογραφία ενός βιβλίου (1994) μέχρι και τα Κτ...