Εν Μυτιλήνη 1934.

Την «Ερωτευμένη απελπισθείσα» παρηγορούν «Οθωμανίδες εκ της Υπαρχίας Κωνσταντινουπόλεως Νικομηδείας». Μια συνάντηση και συζήτηση ανάμεσα σε δύο πίνακες του Θεόφιλου Χατζημιχαήλ: Την «Ερωτευμένη απελπισθείσα» και τις «Οθωμανίδες εκ της Υπαρχίας Κωνσταντινουπόλεως Νικομηδείας».

Προηγείται η κατασκευή των πινάκων από τον δημιουργό και όλα κάτω από το άγρυπνο βλέμμα της Γοργόνας, ζωγραφιά κι αυτή του Θεόφιλου. Η αλήθεια και το ψέμα κι ακόμα η πλαστογράφιση του πλαστού κόσμου είναι το επίκεντρο αυτού του έργου.

Α ΓΥΝΑΚΑ: Ποιός μας είπε πως οι προηγούμενοι πίνακες ήταν αυθεντικοί;

Β ΓΥΝΑΚΑ: Έχουν υπογραφή.

Γ ΓΥΝΑΚΑ: Λίγοι πίνακες κυκλοφορούν με πλαστή υπογραφή;

Α ΓΥΝΑΚΑ: Κι ακόμα ποιος μας είπε πως ο ζωγράφος δεν παραποίησε τους πίνακές του, όπως ο Γκόγια με τη γυμνή και ντυμένη Μάγια ή δεν αντέγραψε πίνακες του ή δεν πλαστογράφησε την υπογραφή του. Λένε πως ο Πικάσσο το συνήθιζε, πόσο μάλλον ο ταπεινός και φτωχός Θεόφιλος... η ισορροπία και η αλήθεια μας διαφεύγουν.