Το έργο είναι δεκατρείς μονόλογοι εφτά προσώπων (τα οποία με κάποιον τρόπο συνδέονται μεταξύ τους) και έχουν ως αφορμή την οριακή πράξη του ενός εξ’ αυτών. Μέσα από τους μονολόγους τους, παρακολουθούμε τη ζωή τους, όπως εξελίχθηκε και καθορίστηκε στην (εντός και εκτός συνόρων) Ελλάδα των τελευταίων εξήντα χρόνων.

Οι ήρωες του έργου προσπαθούν μέσα από τη λανθάνουσα διαλεκτική των μονολόγων να κατακτήσουν την υπαρξιακή ή όποια άλλη τους δικαίωση, άλλοτε συμβιβαζόμενοι και άλλοτε παραμένοντας πεισματικά αμετάκλητοι στις αποφάσεις, στα λάθη, στις μεγάλες ή μικρές πράξεις τους.