Ορθός Λόγος, 1987

6 άνδρες – 5 γυναίκες

Μάριος Ποντίκας

«Επιτυχημένοι» άνθρωποι, μέλη μιας κοινωνικής ελίτ (επιχειρηματίες, Πανεπιστημιακοί δάσκαλοι, παράγοντες της Δημόσιας ζωής), διασκεδάζουν υστερικά στην πολυτελή έπαυλη του φίλου τους, για να διαπιστώσουν κάποια στιγμή ότι αυτός έχει εξαφανιστεί για ώρα από τη συντροφιά τους. Τον αναζητούν και τον βρίσκουν στην υπόγεια αποθήκη της έπαυλης, να αιωρείται κρεμασμένος από το ταβάνι της. ΄Εχει αυτοκτονήσει, κάτι που προκαλεί σοκ, όχι τόσο για το ίδιο το γεγονός όσο για τους λόγους της αυτοκτονίας του: η προσωπικότητα του αυτόχειρα, η γοητεία του και η υψηλότατη θέση που κατείχε στην κλίμακα της κοινωνικής ελίτ,  δεν φαίνεται να δικαιολογούν εκ πρώτης όψεως την πράξη του. Από την άλλη, οι δια - πλεκόμενες παντοιοτρόπως σχέσεις τους και ό,τι αυτές κρύβουν,  γεννούν έναν ανομολόγητο φόβο που τους αποτρέπει να καλέσουν την αστυνομία και τους βυθίζει  στον αλληλοσπαραγμό, αποκαλύπτοντας την κολασμένη παρακμή αυτής της «πολιτισμένης» ελίτ. Κατηγορίες αλληλοεκτοξεύονται, παράνομες πράξεις αποκαλύπτονται, μοιχείες βγαίνουν στο φως, διαπροσωπικές σχέσεις κλονίζονται και καταρρέουν. Το ηφαίστειο που ενεργοποίησε η αυτοκτονία του διαπρεπούς φίλου, σείει συθέμελα τις σαθρές βεβαιότητες που επάνω τους θεμελίωσαν τη ζωή τους - τον άνομο πλούτο, την εξουσία που άσκησαν. Το ξημέρωμα θα τους βρει συντετριμμένους, να βουλιάζουν αργά αργά στο τέλμα που θεωρούσαν ανοιχτή θάλασσα ή λουσάτη  πισίνα…

 

ΣΥΝΟΨΕΙΣ

Η γυναίκα του Λωτ (Έστω), 1983

1 άντρας – 2 γυναίκες

Ορθός Λόγος, 1987

6 άνδρες – 5 γυναίκες

Γάμος, 1980

8 άντρες – 5 γυναίκες

Θεατές, 1979

2 άντρες – 2 γυναίκες

ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Η ΔΡΑΜΑΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΠΟΝΤΙΚΑ

Η διαρκής αναζήτηση της θεατρικής ουσίας

Το έργο του Μάριου Ποντίκα αποτελεί πολύμορφη και πολυδιάστατη κριτική στη νεοε...