Το έργο είναι μια αντιστροφή του μύθου της Κασσάνδρας. Στον επικρατέστερο αρχετυπικό μύθο η Κασσάνδρα, κόρη του Πριάμου και της Εκάβης, ήταν ιέρεια του Θεού Απόλλωνα στην Τροία. Ο Απόλλωνας, ερωτευμένος μαζί της, της δίνει το χάρισμα της μαντικής για να την πείσει να ανταποκριθεί στον έρωτά του. Η Κασσάνδρα, όμως, αρνείται τον πόθο του και ο Θεός την εκδικείται με την κατάρα οι προφητείες της να μη γίνονται πιστευτές από κανέναν.
Στο κείμενο του Δημητριάδη η Κασσάνδρα αποδέχεται τον πόθο του Θεού. Η ένωσή της με τον Απόλλωνα είναι το νέο που φέρνει η Κασσάνδρα στον κόσμο. Ο κόσμος χωρίζεται από τη στιγμή της ένωσης σε κόσμο πριν και μετά από αυτήν. Η κατάφαση στον απαγορευμένο πόθο είναι το σημείο τομής του κόσμου λόγω της πλήρωσης που επιφέρει. Η Κασσάνδρα από εχθρός του πόθου γίνεται τώρα ιέρειά του. Γίνεται το ηχείο και ο πομπός του μηνύματος της ένωσης και της κατάφασης στον πόθο. Ο λόγος της είναι ένα Ευαγγέλιο του ανθρώπου για τον άνθρωπο, το πρόταγμα για την επιστροφή στην ίδια του τη σάρκα. Η αρχετυπική εικόνα της μετασχηματίζεται, γίνεται η εικόνα του ανθρώπου. Το γεννητικό της άγγελμα είναι η γενετήσια αρχή.
Σκηνοθεσία: Μιχάλης Αγγελίδης
Επιμέλεια ήχου, φωτισμοί: Μιχάλης Αγγελίδης
Παίζουν: Ζωή Κυριακίδου
2014 © greek-theatre.gr ALL Rights Reserved. Όροι Χρήσης
Design & Development by E.K.