Ο Γιώργος Χατζηδάκης ήταν ένας άνθρωπος που υπηρέτησε το θέατρο από κάθε δυνατή θέση: ιστορικός, ερευνητής, συγγραφέας, σκηνοθέτης, εκδότης θεατρικών περιοδικών, κριτικός θεάτρου, ραδιοφωνικός παραγωγός, καθηγητής σε δραματικές σχολές. Ένας άνθρωπος πολυδιάστατος, που έχει ασχοληθεί τόσο με την πρακτική, όσο και με τη θεωρητική προσέγγιση του θεάτρου, ένας σπάνιος εμπειρικός του θεάτρου, - ο ίδιος χαρακτήριζε τον εαυτό του εμπειρικό θεατρολόγο - αφοσιωμένος σε αυτό μέχρι την τελευταία του στιγμή. Αγαπούσε με θέρμη τους ηθοποιούς, παθιαζόταν αλλά με μια μοναδική τόλμη αρεσκόταν να συζητάει ανοιχτά και πολλές φορές να αλλάζει γνώμη παραδεχόμενος δημοσίως πως κάποιου τα επιχειρήματα τον έπεισαν.

Το πιο πρόσφατο «παιδί» του είναι το περιοδικό «Τόπος Θεάτρου» (2017-σήμερα), το μοναδικό περιοδικό που κυκλοφορούσε και ήταν αφιερωμένο αποκλειστικά στο θέατρο.

Έφυγε από τη ζωή συμπληρώνοντας τα 90 του χρόνια, - με υπερηφάνεια έλεγε πως τα γενέθλιά του είναι μαζί με του Εθνικού μας Θεάτρου. Ο έφηβος και ακούραστος Γιώργος Χατζηδάκης αφήνει πίσω του ένα σπουδαίο έργο, κληρονομιά για όλους τους ανθρώπους του θεάτρου.

Ο Γιώργος Χατζηδάκης γεννήθηκε στην Αθήνα. Αρχικά, ασχολήθηκε με το σκίτσο και στη συνέχεια με την εσωτερική διακόσμηση. Έκανε εικονογραφήσεις βιβλίων, περιοδικών, μακέτες σε διαφημιστικά γραφεία, σχέδια επίπλων, σπιτιών και καταστημάτων. Από το 1965 στρέφεται προς το θέατρο σκηνογραφώντας παραστάσεις και το 1970 εκδίδουν με την Ελένη Παπασωτηρίου το ειδικό περιοδικό «Θεατρικά», που συνεχίζει να κυκλοφορεί μέχρι το 1979. Την ίδια εποχή εκδίδει το περιοδικό «Σκηνή και Οθόνη», που σύντομα θα διακόψει την έκδοσή του για να επανεκδώσει τα «Θεατρικά», που θα συμπληρώσουν μια εικοσαετία πριν σταματήσουν οριστικά.

Γράφει παράλληλα θεατρικά έργα, κάνει διασκευές και μεταφράζει, γράφει σενάρια για την τηλεόραση και κείμενα για το ραδιόφωνο. Σκηνοθετεί στο θέατρο, στην τηλεόραση και το ραδιόφωνο. Συνεργάζεται με πληθώρα εφημερίδων και περιοδικών ως κριτικός θεάτρου ή και αρθρογράφος. Πολλά από τα έργα του έχουν ανέβει σε κρατικά θέατρα και από ιδιωτικούς θιάσους, τα περισσότερα σκηνοθετημένα από τον ίδιο. Έχουν εκδοθεί οκτώ βιβλία του, κυρίως με θέματα ιστορίας θεάτρου και ραδιοφωνίας. Ανάμεσά τους ξεχωρίζει το βραβευμένο «Ω, άγιε αιθέρα», το εκτενέστερο χρονικό της ραδιοφωνικής περιπέτειας στην Ελλάδα.

Είχε διατελέσει σύμβουλος στο ΙΟΜ για θέματα ραδιοφωνίας, μέλος της επιτροπής του υπουργείου Παιδείας για το παιδικό θέατρο, τακτικό μέλος της Εταιρείας Θεατρικών Συγγραφέων, της Ένωσης Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών, της Ένωσης Σεναριογράφων Ελλάδος και της Εταιρείας Σκηνοθετών. Δίδαξε Ιστορία Θεάτρου σε Δραματικές Σχολές.

Από το 2016 εξέδιδε το θεατρικό περιοδικό – το μόνο έντυπο στο χώρο – «Τόπος Θεάτρου» και παράλληλα διατηρούσε ηλεκτρονικό blog θεατρικών κριτικών και σχετικών άρθρων, την ΘΕΑΤΡΟΚΡΙΣΙΑ καθώς και μια εβδομαδιαία ραδιοφωνική εκπομπή με τίτλο «Τόπος Θεάτρου» στο ψηφιακό metadeftero.gr.