Όλοι κλειστήκαμε σε τοίχους. Πρέπει να τους αγαπήσουμε, αν δεν τους έχουμε, ήδη, αγαπήσει. Τοίχους λευκούς, χρωματιστούς. Άλλοι με ρωγμές, με σοβάδες, πεσμένους τοίχους,  τοίχους εγκιβωτισμένους με σπασμένα πλακάκια, ενώ άλλοι φρεσκοβαμμένοι, καθαροί. Εκεί κοιτάμε κατάματα όλη μας τη ζωή. Άλλους μας βρίσκει πάνω στην προσπάθεια ή στην παραίτηση, στον έρωτα ή στον χωρισμό, στην αρχή ή στο τέλος. Έτσι είναι η ζωή ένας κύκλος. Στην αρχή γράφεται εντός των τοίχων. Μετά, έξω από αυτούς. Ξαναγυρίσαμε στο πρώτο στάδιο. Πιάσε τον τοίχο, την πόρτα, τον καθρέφτη συνομίλησε μαζί τους, με τους άλλους, με τον εαυτό σου. Άφησε ένα σημάδι στον τοίχο, σαν και αυτά τα γλυκά σημάδια αριθμών που άφηναν οι γονείς όταν μετρούσαν το ύψος των παιδιών τους, κλείσε την πόρτα με θόρυβο για να μαρτυρήσεις το πάθος, άφησε τα χείλη σου στον καθρέφτη για να μαρτυρήσεις ότι είχες όμορφες νύχτες. Ξέρω το βλέμμα βρίσκεται προσκολλημένο στο παράθυρο. Μην παρατηρείς, όμως, απαθής την βροχή και τον ήλιο. Νιώσε τις αχτίνες στο πρόσωπο σου, κολύμπησε στην βροχή, φαντάσου τη βροχή ένα πέλαγος. Δες το Παρίσι ή το Άμστερνταμ από το μπαλκόνι σου, δες την κόρη σου να ξεπορτίζει χέρι-χεράκι με το αγόρι της. Άσε την Φαντασία να σου μιλήσει Αντάλλαξε ιδέες μαζί της. Αυτή θα σε σώσει. Κολύμπησε κάθε βράδυ στο όνειρο σου ή πάλεψε. Το όνειρο, πάντα, ήταν δίπλα σου στα δύσκολα.  Επέλεξε να βγεις αλώβητος μέσα από αυτούς τους τοίχους. Πιο συνειδητοποιημένος, όμορφος, ώριμος και ερωτεύσιμος. Να ερωτοτροπείς με την απουσία, με την αποχή, με την ησυχία. Αγαπώ τα τραύματα στον άνθρωπο., τα σημάδια και τις ρωγμές. Οι ρωγμές είναι οι πιο γοητευτικές. Σημαίνει ότι ο άνθρωπος πάλεψε για κάτι. Πρέπει να βγάλεις τοίχο από τον τοίχο, να φυτρώσει από τον τοίχο σου χαρτί λευκό, να γράψεις και να ξανά γράψεις την ιστορία σου, να σβήσεις, να μουτζουρωθείς, να ματώσεις, να πέσεις. Μετά, μην ανησυχείς, στο υπόσχομαι θα πορεύεσαι μαζί με τα όνειρα σου. Ναυαγοί μέσα στα ίδια μας τα όνειρα. Πρόσεξε, μόνο, μην σκίσεις τον τοίχο, γιατί θα σκίσεις τη φωνή σου.